چگونه با کودک خود صحبت کنیم؟
- مدیریت روابط, مهارت های ارتباطی
- پشتیبانی بیشتر از یک
- ۱۶ بهمن ۱۴۰۱
سرفصل های مهم این مقاله:
چگونه با کودک خود صحبت کنیم؟
چگونه با کودک خود صحبت کنیم؟ لحظه مهیج تولد اولین دخترم فوق العاده بود. زندگی ما را به کلی تغییر داد.
به نظرم، تصمیم به تغییر از چند سال قبل شروع شده بود. لحظاتی که با دانش آموزها سر و کله می زدم.
قبل از تولد دختر کوچولوم، هشت سال تجربه کار تربیتی با بچه ها داشتم. این لحظات موجب شد تا با تولد دخترم تصمیماتی برای تغییر در زندگی مان بگیریم.
من (علی نوائی) در حین کار تربیتی با بچه ها، مطالعه هایی هم در این باره داشتم. هر چه بیش تر کار می کردم باید بیش تر هم کتاب می خوندم.
کتاب ها و دیدن رفتارهای بچه ها، باعث یک تصمیم مهم در زندگی ما شد. ما تصمیم گرفتیم؛ چگونه با کودک خود صحبت کنیم؟ به دلیل این که دچار مشکلات والدین دیگر نشویم.
البته بعد از تولد دخترم فهمیدیم، آن چه را که خواندیم و دیدیم، در عمل خیلی سخت و تقریبا غیر قابل اجراست. اما به راه کارهایی رسیدیم که آن را صد در صد اجرایی می کند.
ما در این جا قصد داریم به سادگی بگوییم؛ چگونه با کودک خود صحبت کنیم؟
کودک ما حتی زمانی که به حرف نیامده ، با ما صحبت می کند. یکی از روش های صحبت کردن او با ما گریه کردن است.
خیلی وقت ها حرف های آن ها را متوجه می شویم. خیلی کم هم پیش می آید که منظور آن ها را نفهمیم.
دوره غیر حضوری فن بیان و سخنرانی را از دست ندهید
در صورتی که مشکل این جاست؛
- چگونه با کودک خود صحبت کنیم؟ تا گریه نکند؟
- چگونه با کودک خود صحبت کنیم؟ که نیازش برطرف شود؟
- چگونه با کودک خود صحبت کنیم؟ که حرف های ما را متوجه شود؟
- چگونه…؟
چگونه با کودک خود صحبت کنیم؟
آیا تا به حال شده رابطه صمیمی شما با همسرتان ضعیف شده باشد؟ در این صورت همسرتان چه کار می کند؟ اغلب خانم ها گریه می کنند.
بیش تر کودکان ما که رابطه ضعیف محبتی با پدر و مادر خود دارند، زیاد گریه می کنند.
کودکان ما به وسیله گریه با پدر و مادر خود صحبت می کنند. کودک به ما می گوید: به من توجه و محبت کنید. صد البته تا زمانی که به خواسته خود نرسد گریه می کند.
پس زمانی که کودک ما گریه می کند؛ در حقیقت با ما صحبت می کند. پس نگوییم بی خود و بی جهت گریه می کنی. یا زود به سمت او نرویم، بگوییم چرا گریه می کنی؟
این نوع صحبت کردن ما یعنی بی توجهی به کودک. همین نوع صحبت کردن موجب می شود تا رابطه محبتی ما با کودک ضعیف بشود.
خوب حالا باید چه کار کنیم؟
باید زود به سمت درون خودمان برویم و از خود سوال کنیم که چرا بچه ام گریه می کند؟
الان باید فکر کنیم که چگونه با کودک خود صحبت کنیم؟ تا گریه نکند؟
آرامش و بعد طوفان
بعضی های می گویند: بچه ی من ساکت و آرام است. اما این آرامش تا زمانی ادامه دارد که پدرش می آید. آن وقت شروع به گریه کردن می کند.
برخی دیگر می گویند: بچه ی من ساکت و آرام است. اما این آرامش نیز تا مدتی ادامه دارد که یا میهمان برای ما می آید. یا به میهمانی می رویم.
پاسخ تمام این مسائل به یک اصل مهم برمی گردد؛ کودک من به توجه و محبت نیاز دارد.
در صورتی که هر کاری انجام می دهیم توجه و محبت ما کارساز نیست. پس چه کار باید بکنیم؟
زبان محبت
در هفت سال اول زندگی کودک، هیچ چیزی به جز بازی نمی تواند زبان محبت را بسازد. یعنی در این هفت سال فقط و فقط می توانیم به وسیله بازی با کودک خود صحبت کنیم. بنابراین با بازی کردن، کامل ترین محبت را به او ابراز می کنیم.
البته فراموش نشود؛ بازی کردن درست و صحیح.
خیلی از والدین می گویند؛ با کودکان مان بازی می کنیم، ولی باز آن ها گریه می کنند.
در جواب آن ها می گوییم:
- چه طور با آن ها بازی می کنید؟
- بازی هایی که خودتان دوست دارید و راحت ترید یا کودکتان؟!!
- بازی می کنید برای این که غرغر نکنند؟!!
- بازی می کنید …
پدر و مادر عزیز
ما با بازی می توانیم با کودک خود صحبت کنیم . به عبارت بهتر، زبان صحبت در این سن (هفت سال اول) بازی است.
اگر توجه و محبت ما را، فرزندان مان در دوران کودکی خود پیدا نکنند؛ یا به نوعی از روش صحیح، نیاز محبتی آن ها تغذیه نشود، در سنین نوجوانی جزو کسانی اند که موها و لباس هایش را اجق و وجق درست می کنند.
فرصت سوزی یا فرصت سازی
والدین عزیز؛
برای کودکان ما، دوره ای به نام نوجوانی فرا خواهد رسید. در این دوران دوست دارند با ظاهری متفاوت از دیگران در کوچه ها و خیابان ها راه بروند.
می دانید چرا؟
- چون دوست دارند کسی را پیدا کنند تا با آن ها صحبت کند.
- چون دوست دارند کسی را پیدا کنند تا به آن ها توجه کند.
- چون دوست دارند کسی را پیدا کنند تا به آن ها محبت نشان بدهد.
تا در نهایت بتوانند نیازهایی که در دوران کودکی خود به دست نیاوردند را گدایی کنند.
بنابراین تشنه ی نگاه، توجه و محبت دیگران هستند. به هر نحوی هم شده آن را به دست می آورند. زیرا در خانه با او صحبت نکرده اند. در کانون خانه به او توجه و محبت نشان نداده اند.
به هر حال اگر ما نتوانیم و ندانیم که چگونه با کودک خود صحبت کنیم، از شخص دیگری در خواست خواهد کرد.
پس اگر کودک ما، محبت را از مادر خود نتواند بگیرد، پدرش که آمد از او در خواست می کند.
اگر محبت و توجه را از پدر ومادر خود نیز نتوانست بگیرد، از فامیل و نزدیکان، آن را به دست می آورد.
اگر از اطرافیان هم نتیجه نگرفت، در آینده به دوستان خود پناه می برد.
زبان محبت حرف اول و آخر را در کودک ما می زند. زیرا محبت نقش بسیار مهمی را ایفا می کند.
با زبان محبت چگونه با کودک خود صحبت کنیم؟
بچه ها زمانی متوجه محبت ما می شوند که برای آن ها وقت صرف کنیم و بازی کنیم.
کودک در هفت سال اول زندگی، نیاز دارد که انرژی اش را تخلیه کند. پس به بازی هایی نیاز دارد که تحرک و فعالیت های بدنی زیادی دارد.
بازی هایی که دویدن و هیجان دارند. با بازی های نشستنی و فکری نمی شود با آن ها صحبت کرد.
با سرگرم کردن آن ها با تلویزیون و کاردستی و غیره نمی توان به کودک محبت کرد. مگر در این ها هیجان را با یکدیگر دخیل کنیم.
در نتیجه با بازی می توانیم نیاز محبتی او را برطرف می کنیم؛ اگر این کار را انجام دهیم یعنی به خوبی از پس صحبت کردن با کودک خود برآمده اید.
بنابراین آسیب هایی که در نوجوانی نگران آن هستیم به شدت کاهش پیدا می کند.
کار عملی
پیشنهاد می کنم با همین روش هر شب قبل از این که فرزندتان به رختخواب برود، ده تا پانزده دقیقه با او صحبت کنید.
فاجعه ایی بزرگ در خانواده
آیا می دانید یکی از فاجعه های بزرگ در خانواده ها چیست؟
این فاجعه سوالی است که بچه ها از پدر و مادر خود می پرسند؛
بابا/مامان، من را دوست داری؟ من را دوست نداری؟
- این پرسش رفتار ما رانسبت به آن ها نشان می دهد.
- این پرسش چگونگی صحبت کردن ما با کودکانمان را نشان می هد.
- در ضمن این سوال وضعیت توجه و محبت در خانواده را نیز مشخص می کند.
به عبارت دیگر، یک پدر و مادر چه رفتاری انجام داده اند یا چه رفتارهایی را انجام نداده اند که کودک متوجه محبت پدر و مادرش نشده است. در نتیجه به این سوال رسیده است؛
آیا بابا و مامان دوستم دارند یا نه؟!؟
هوش هیجانی EQ چیست؟ – EQ چه تفاوتی با IQ دارد؟
فاجعه بزرگ تر این است که می گوییم بچه است نمی فهمد. اصلا و ابدا این طور نیست. خیلی خوب هم می فهمد. حتی زمانی که به صورت جنین هم است محبت ما را دریافت می کند و می فهمد.
پس مواظب حرف زدن مان باشیم. بچه از وقتی که داخل شکم مادرش است تا وقتی که خانه را ترک می کند، تحت تاثیر حرف های شماست.
پیشنهاد می کنم به جای این که بگوییم؛ بچه است، نمی فهمد، با خود خلوت کنیم. بنشینیم رفتار خود را بررسی کنیم.
ببینیم چرا به دوست داشتن من نسبت به خودش شک کرده است؟! منِ پدر و مادر چه کاری انجام داده ام که به دوست داشتن من، احساس تردید کرده است؟!!
نمونه ای از فاجعه ها
شاید به این نمونه ها برخورد کرده باشید؛
این نمونه ها را بیان می کنیم شاید تلنگری برای ما باشد:
- هنگامی که بچه ها با هم دعوا می کنند، شما از چه کسی حمایت می کنید؟!!
جواب من: از بچه های دیگر به جز بچه خودم.
سوال من از شما: آیا بچه های دیگر پدر و مادر ندارند که حمایت شوند؟
- زمانی که بچه ها در سنین رشد هستند یا در مرحله دیگر؛ مثل دندان در آوردن، چهاردست و پا راه رفتن، به حرف آمدن، درس خواندن، تمرکز، هوش و …در مقابل اطرافیانتان نسبت به او چه طور واکنش نشان می دهید؟!
جواب من: آن قدر اذیت کرد تا دندان در بیاورد، راه بیافته و غیره.
سوال من از شما: آیا موفقیت ها و شکست هایی که در زندگی ما اتفاق می افتد، دیگران را اذیت نمی کند؟
- وقتی که میهمان در منزل شما حضور دارد یا بالعکس؛ برای جلب توجه فرزندتان چه کارهایی انجام می دهید.
جواب من: به همه توجه می کنیم، جز به کودک مان.
سوال من از شما: چرا باید به آنان توجه کرد و به کودک خود توجه نکنیم؟
- هنگامی که هنری یا دست آوردی یا به نحوی هر موفقیت یا شکستی که به معرض نمایش می گذارد؛ آن زمان چگونه برخورد می کنید؟
جواب من: آفرین. قشنگه.
سوال من از شما: آیا شما با این کلمات حس خوبی نسبت به دست آوردهای خودتان پیدا می کنید؟
این تلنگرها باید به ما بفهماند؛ چگونه با کودک خود صحبت کنیم؟
چند جمله یواشکی با والدین
والدین عزیز؛
اگر با کودکمان در این دوران بازی نکنیم، چه زمان دیگری باید بازی کنیم؟!
اگر الان فرصت صحبت با او را از دست بدهیم چه زمان دیگری این فرصت را پیدا خواهیم کرد؟
همه ما اکنون پدران و مادرانی را مشاهده می کنیم که حسرت دوران کودکی خود را می خورند.
اما متاسفانه برخی از آن ها را می بینیم که در حال ساخت فرصت صحبت با فرزند خود هستند.
در صورتی که کودکی آن ها در چند قدمی شان در حال نفس کشیدن است.
به جرات می گویم، اگر به موقع به نیازهای او رسیدگی کنیم، او یاد خواهد گرفت که گریه تنها راه رسیدن به نیازهایش نیست.
زیرا زبان صحبت کردن با او را می دانیم. در غیر این صورت کودک ما خواهد فهمید که گریه راه رسیدن به خیلی از نیازهای اوست.
تمام رفتارهای ما در آینده کودک ما تاثیرگذار است.
روش تدریس چیست؟ معرفی بهترین روش‌های تدریس مناسب ایران
تمام رفتارهای ماست که مشخص می کند در آینده چه اتفاقی قرار است برای کودکان ما رقم بخورد.
همین الان این سه مورد را انجام دهید. مطمئنم از نتیجه آن شگفت زده می شوید.
- خودتان را به جای کودک تان بگذارید. دنیای را از نگاه او ببینید.
- با زبان محبت شروع به گفت وگو کنید.
- یادتان نرفته که زبان محبت آن ها چیزی جز بازی نیست. بازی هایی که آن ها دوست دارند نه ما.
بنابراین زبان محبت یکی از بهترین راه حل های موجود برای حل این مساله (چگونه با کودک خود صحبت کنیم؟) است.
قدر لحظاتتان را بدانید.
حضرت محمد (ص) با کودکان چطور صحبت می کرد؟
در این فایل صوتی از رادیو سخنرانی به مناسبت میلاد حضرت رسول (ص) داستان مختصری از رفتار ایشان با کودکان نقل می‌شود.
مطالب محبوب سایت:
