مدیریت بحران در سخنرانی

گاهی اوقات در سخنرانی اشتباهاتی را مرتکب می‌شویم و این بسیار مهم است که چطور باید آن را مدیریت کنیم. در این ویدئو محمد پیام بهرام پور به شما می‌گوید که چطور باید بحران‌ها را در سخنرانی مدیریت کنید.
زمان‌هایی وجود دارد که ما کار سخنرانی خود اشتباه می‌کنیم و دچار بحران می‌شویم. در این فیلم من به شما خواهم گفت که بهترین روش برای مدیریت بحران در سخنرانی چه فعالیت‌هایی است؟

در دوره رایگان و فوق‌العاده سخرانی شرکت کنید!

این دوره مجدداً با کیفیت بالا ضبط شده و اکنون در دسترس شماست. کلیک کنید!

متن فیلم مدیریت بحران در سخنرانی

ببخشید من آماده نبودم… سلام دارم خدمت شما دوستان عزیز… و امیدوارم که…. حالتان خوب باشد.

وقتتون بخیر

من امروز می‌خواهم راجع به بحث مدیریت بحران با شما صحبت بکنم. به نظرم آمد موضوع خیلی خیلی مهمی می‌تواند باشد.

همیشه در صحبت‌ها اتفاقاتی رخ می‌دهد که ما مجبور می‌شویم خلاف برنامه‌هایمان عمل کنیم. اینطور نیست که بگوییم همیشه شرایط طبق چیزی که ما دوست داریم پیش می‌رود.

گاهی اوقات یک اشتباه از خودمان یا فرد دیگری باعث می‌شود که کلاً تمام بر نامه‌هایی که ریختیم بهم بخورد.

و من اینجا قصد دارم به شما بگویم که چطور می‌توانیم مدیریت بحران را انجام بدهیم.

ببینید، بحران رخ خواهد داد چه بخواهیم و چه نخواهیم. مخصوصاً در شرایط کشور ما که خیلی چیزها آماده نیست.

من می‌خواهم چند تا نکته‌ی خیلی ساده را خدمت شما اعلام بکنم، از جمله اینکه

سعی کنید چند تا چک لیست داشته باشید.

همه‌ی کارهایتان را بنویسید و هرکار را دو بار چک بکنید. اصطلاحاً دابل چک انجام بدهید و ببینید که آیا این کار انجام شده یا نه و مجدداً این کار را انجام بدهید.

این خیلی خیلی به شما کمک می‌کند.

مثلاً یک اتفاق خیلی خیلی کوچک می‌تواند تمام برنامه‌ی شما را تحت‌الشعاع قرار بدهد. مثلاً نیاوردن شارژر دوربین فیلمبرداری می‌تواند کل فیلمبرداری شما را مختل کند یا تمام شدن باطری لپ‌تاپ به همین صورت… بنابراین یک نکته‌ی کوچک می‌تواند اثرات خیلی بزرگی داشته باشد. حتماً شما با نوشتن می‌توانید تا حدزیادی این مشکل را رفع بکنید.

اما نکته‌ی بعدی که می‌خواهم به شما بگویم برای مواقعی هست که هیچ چیز تحت کنترل ما نیست و یک اشتباه از خودمان یا فرد دیگری کلاً باعث می‌شود که برنامه بهم بریزد.

بگذارید برای شما یک مثال بزنم: در برنامه‌ی برج میلاد، برنامه‌ی هفتم اردیبهشت ماه، من فراموش کردم که اولین سخنران هستم. یک اشتباه خیلی بزرگ بود و من از اشتباه کردن هیچ ترسی ندارم و همیشه از آن یاد گرفتم.

فراموش کردم که اولین سخنران هستم و فکر می‌کردم که پانزده دقیقه‌ی دیگر تا صحبت من باقی مانده.

اتفاقی که افتاد جالب بود. مجری آمد و گفت دعوت می‌کنم از بهرام‌پور که بیاید و صحبت بکند و من اصلاً آماده نبودم.

سیم میکروفن بیرون بود. هیچی همراهم نبود، اسلایدهای پاورپوینتم هم آماده نبودند. اتفاق، اتفاق خیلی بدی بود و می‌توانستم من چند دقیقه مخاطبین را معطل کنم یا مشغول کار دیگری بکنم.

اما تصمیم گرفتم یک کار متفاوت انجام بدهم و به نظر خودم نتیجه خیلی خوب شد و راستش را هم بخواهید کسی متوجه این موضوع نشد.

پیشنهاد می‌کنم این فیلم را با هم ببینیم:

مجری: بسم الله ارحمن الرحیم

سلام به همه‌ی دوستان و عزیزانی که علاقمند هستند به مقوله‌ی سخنوری. به خاطر اینکه خیلی زود شروع کردیم و جز معدود مراسم‌هایی است که به موقع شروع شده، منم خیلی فرصتتان را در این تایم اول نمی‌گیرم و دعوت می‌کنم از آقای بهرام‌پور که حالا بگویم استاد؟

بهرام‌پور: نه

مجری: خب پس! دعوت می‌کنم از آقای بهرام‌پور که به هرحال به گردن من که حق معلمی دارند. به افتخار ایشان، تشویقشان بفرمایید

بهرام‌پور: متشکرم از همه‌ی شما. اینقدر برنامه‌ زود شروع شد که من نمی‌دانم این را کجا بگذارم. یک لحظه راهنمایی کنید. این خوبه؟! بسیار عالی. می‌گویند که موقع سخنرانی دکمه کت را هم باید ببندید.

مجری: آموزش‌ها را شروع کردید دیگه!

بهرام‌پور: بله! و دستگاه پرزنتر هم باید همیشه همراهتان باشد و فراموش نکنید. روشن هم هست. چک می‌کنیم…بله… لطف می‌کنید اسلاید من را بیاورید؟

خب به هرحال کشور ماست. همیشه ناهماهنگی وجود دارد و شرایط به گونه‌ای است که واقعاً بهتر از این نمی‌شود. نمی‌دانم من چی بگم! از شما عزیزان که تشریف آوردید شرمنده‌ی روی همه‌ی شما هستم! به خدا در راه که می‌امدم با یک راننده تاکسی صحبت می‌کردم… آنقدر از قصه‌هایش گفت. بنزین هم شده هزارو…؟؟؟

اصلاً قیمت‌ها را نمی‌دانند. وضع‌ها خوبه اینجا بسیار عالی!

من امروز اینجا می‌خواهم راجع به Elevator Pitch با شما صحبت بکنم و دلیل اینکه اینطور شروع شد این بود: فرض کنید یک سخنران اینطوری شروع بکند،آن یک دقیقه‌ی طلایی اول را چطوری دارد نابود می‌کند!

توی جزوه‌ها، جزوه‌هایی که تقدیم حضورتان شده شما می‌توانید این اسلایدها را مشاهده کنید و دقیقاً می‌بینید. الان دارد یک دقیقه‌ می‌گذرد و شما متوجه می‌شوید که این یک دقیقه چقدر اهمیت دارد.

خب یک شروع خیلی ضعیف، همه چیز ناقص، سخنران تازه می‌اید بالا لباسش را در شلوارش می‌گذارد، بعد شلوارش را مرتب می‌کند و صاف می‌کند جورابش آمده روی شلوارش… همه‌ی کارها را درست انجام می‌دهد و بعد شروع می‌کند چند دقیقه غر زدن… بزرگواران من کوچکتر از آنی هستم ک بخواهم در این جمع صحبت بکنم. واقعاً تک تک شما عزیزان افرادی هستید که من باید درس پس بدهم خدمت شماها… و از این… تواضع می‌گویند؟؟؟ چیز خیلی بدتری باید بگویند تواضع خیلی قشنگه. تواضع‌های الکی که ما شاهدش هستیم و زمان را از دست می‌دهیم.

شاید تعجب کنید و بگویید که خب چرا اینکار را انجام داد و چرا اشتباه خودش را آمد و برای چند ده هزار نفر نشان داد و گفتش که من این اشتباه را کردم و اینطور درستش کردم.

بخاطر اینکه من اعتقاد دارم هر آدمی اشتباه می‌کند و فقط آدمهایی که مرده هستند اشتباه نمی‌کنند و در هر شرایطی ما انسان هستیم و ممکن هست اشتباه بکنیم. بنابراین نباید خیلی از اشتباه کردن بترسیم.

مهم این هست که با آن اشتباهی که انجام می‌دهیم چطور برخورد می‌کنیم. می‌پذیریمش، از آن الگو می‌گیریم یا نه آن را مجدداً تکرار می‌کنیم.

نه خب اشتباه دیگه!! خیلی راحت می‌گوییم خب اشتباه کردم دیگه و مجدداً تکرار می‌کنیم.

صحبت من در رابطه با بحث مدیریت بحران این هست:

اولاً باید از هر بار اشتباهمان ایده بگیریم و بدانیم که چطور آن اشتباه را مدیریت بکنیم.
دوم اگر اشتباه را به هر دلیلی مرتکب شدیم باید برای خودمان یک پیش‌بینی‌هایی داشته باشیم که چه کارهایی می‌توانیم انجام بدهیم.

مثلاً بارها من این را گفتم اگر حین سخنرانی خوردیم زمین باید چکار بکنیم؟ چه کلمه‌ای را بگوییم؟ اگر میکروفن قطع شد چه واکنشی را نشان بدهیم؟ اگر یکی از مخاطبان خیلی شروع کرد صحبت کردن و سوال کردن و می‌خواست جو را بهم بریزد چه کاری را باید انجام بدهیم؟

اگر به همه‌ی اینها فکر بکنید شک نکنید که نتیجه‌ی خوبی حاصل خواهد شد و حتی اگر هم اشتباهی رخ بدهد، شما می‌توانید بخوبی آن را مدیریت بکنید.

از توجهتان ممنونم و امیدوارم که این ویدئو مورد توجهتان قرار گرفته باشد.

خدانگهدار