با کیفیت ترین اثر خود را چه زمانی ارایه خواهیم کرد؟

چند روزیست که مسألۀ طول عمر و طول زمان مجدداً ذهن من رو درگیر خودش کرده و البته من بر این باور هستم که مهمتر از طول زمان؛ «عرض» و «عمق» زمان هستند که ما می توانیم آنها را در اختیار خود بگیریم زیرا طول زمان به هیچ وجه در اختیار ما نیست و برای موفقیت بیشتر بایستی از وجود عواملی که در اختیار مان نیست به سمت عواملی که در ید اختیارمان است میل کنیم. پایان پاره خط طول زمان مشخص نیست و هر «آن» یا کمتر از «آنی»(PTU) اتفاق خواهد افتاد امّا عرض و عمق زمان کاملاً در اختیار فرد است و با استفاده از این ابعاد از زمان؛ فرد می تواند در مدت زمانی کوتاه به موفقیتهای چشمگیر دست پیدا نماید.

البته توجه به نقطۀ پایانی این پاره خط کمک شایسته ای می کند که فرد همیشه در نظر داشته باشد که ممکن است این «کاری» را که در حال ارایه است؛ آخرین «کاری» است که می تواند ارایه کند و تمام تلاش خود را مصروف ارایه «کاری» در خور و شایستۀ مخاطبان است؛ لذا ارایه «کاری عالی و با کیفیت» فقط و فقط به «نگاه فرد به نقطۀ پایانی زمان» بستگی دارد.

پاینده و سرفراز باشید