احتمالاً دیدین اسم یه کتاب همیشه جزو کتاب های تاپ هست. بعد جالبه در این شرایط هم متقاعد نمیشیم اون کتاب ها رو بخونیم و به تعویق می افتن!

یعنی نیازه یه جا جرقه ای بخوره تا اونو بخونی. می دونی برای من جرقه برای خوندن این کتاب کی اتفاق افتاد؟

وقتی که یه دورهمی با دوستانم داشتم که اونجا قرار شد هر کسی بهترین کتاب هایی که خونده رو بگه یه دوست خوب و موفقم اسم کتاب چهار میثاق رو اورد

اونجا بود که دیگه گفتم این بار نباید بی خیال تهیه این کتاب بشم

وقتی دوستم اسم فصل های کتاب رو گفت هم خودش متقاعدکننده بود :

میثاق اول: با کلام خود گناه نکنید

میثاق دوم: هیچ چیز را به خود نگیرید

میثاق سوم: تصورات باطل نکنید

میثاق چهارم: همیشه بیشترین تلاشتان را کنید

اولین بار که کتاب رو می خوندم نمی دونستم کجای اون رو خط بکشم! تموم کتاب رو پر از نکته های کاربردی دیدم

طوری کتاب نوشته شده که کاملاً مشخصه نویسنده تمامی این موارد رو خودش درک کرده و یه کتاب دلیه و چیز که از دل بیاد حتما به دل مخاطب می شینه

چهار میثاق به صورت رمان و داستانی نیست، اما داستان زندگی ما انسان ها رو تعریف می کنه که چطور میثاق های اشتباهی با خود داریم و در حد همون رمان ها جذابه

معرفی کتاب چهار میثاق: جمله های ناب

موضوع کتاب به طور خلاصه در مورد این هست که:

همه انسان ها با خود میثاق ها یا عهدهایی رو بستیم و اونا رو پذرفتیم و به تدریج تبدیل به باور شدند. اما اکثر این میثاق ها منفی هستند. در مقابل، چهار میثاق داخل این کتاب برعکس اون میثاق های منفیه...

همون طور که اشاره کردم کتاب پر از نکته و جمله های نابه

چند تا از جمله های ناب کتاب رو دقیقاً نقل می کنم:

ما چند بار تاوان یک خطا را می پردازیم؟ هزاران بار. انسان تنها حیوانی است که برای یک خطا هزاران بار تاوان می پردازد. ما حافظه قوی داریم، اشتباه می کنیم، قضاوت می کنیم، خودمان را گناهکار می دانیم و خود را مجازات می کنیم. اگر عدالت وجود داشته باشد، این یکبار کافی است. ما نیازی به تجدید محاکمه نداریم. اما هر بار که به خاطر می آوریم، دوباره خود را مقصر می دانیم خود را مجازات می کنیم. و این کار را بارها و بارها تکرار می کنیم.

ذهن شما رویایی است که در آن هزاران نفر همزمان سخن می گویند و هیچ کدام حرف دیگری را نمی فهمد.

در طول زندگیتان هیچ کسی به اندازه خودتان با شما بدرفتاری و از شما سوء استفاده نکرده است.

هیچ کدام از کارهایی که دیگران می کنند به خاطر شما نیست و به خاطر خودشان است. همه مردم در رویا و در ذهن خود زندگی می کنند. آنان در دنیایی کاملاً متفاوت با دنیای ما زندگی می کنند. ما وقتی چیزی را به خود می گیریم، فرض می کنیم که آن ها می دانند در دنیای ما چه می گذرد و می کوشیم دنیای خود را به دنیای آن ها تحمیل کنیم.

شما دنیا را با دید متفاوتی می نگرید، با دید خودتان. شما تصویر یا فیلم کاملی در مغزتان می سازید و در آن فیلم شما کارگردان هستید، تولید کننده هستید، بازیگر اصلی هستید. هر کسی دیگر نقش دوم را دارد. این فیلم شماست.

هیچ چیز را به خود نگیرید چون وقتی چیزی را به خود می گیرید خود را به رنج می ندازید، آن هم برای هیچ. انسان ها به رنج کشیدن در سطوح مختلف و به درجات متفاوت، اعتیاد پیاده کرده اند.

ما فقط آنچه را می خواهیم می بینیم و آنچه را می خواهیم می شنویم. چیزها را آن طور که هستند درک نمی کنیم. عادت داریم خیال پردازی هایی کنیم که هیچ مبنایی در واقعیت ندارند.

نحوه فعالیت ذهن انسان بسیار جالب است. ما نیاز داریم که همه چیز را توجیه کنیم، همه چیز را توضیح بدهیم و همه چیز را بفهمیم تا احساس امنیت کنیم!

ما انواع تصورات را به سر راه می دهیم چون شهامت پرسش کردن نداریم.

ما در کودکی از آینده نمی ترسیم و از گذشته شرم نداریم. تمایل انسانی و طبیعی ما این است که از زندگی لذت ببریم، بازی کنیم، کشف کنیم، شاد باشیم و دوست بداریم.

معرفی کتاب چهار میثاق: تجربه من