من و قطار و نیلوفر مرداب

هفته قبل (مردادماه) که برای دوره استادی میومدم تهران

توی قطار دیدم

به به

عجب فضایی، عجب وقتی

((((چه سری، چه دمی........ ))))

کسی هم نبود مزاحم بشه

رفتم توی رستوران قطار نشستم

همه فایل های نیلوفر مرداب رو گوش دادم و دلی از عزا در آوردم

البته ی جاش خوابم برده بود

ی لحظه چشمامو باز کردم دیدم همه کارکنای قطار دارن منو نگاه می کنن

منم اصلا به رو خودم نیاوردم که ....

این عکسم از دریچه قطار گرفتم فضای بیرون رو