صبر کنید...
اولین فایل آموزشی صوتی که ضبط کردم را خوب به خاطر دارم.
مدت زیادی بود قصد داشتم این فایل رو ضبط کنم. موضوع رو با دوستانم درمیون گذاشته بودم و به اصطلاح بازار گرمی کرده بودم که نکته مهمی رو می خوام توی این آموزش براتون مطرح کنم. قرار بود این فایل رو با قیمت کمی بهشون بفروشم.
هر دفعه یه موضوعی پیش میومد و موفق نمیشدم ضبط کنم؛ چند روزی سرماخوردم و صدام گرفته بود، یک روز مهمان میومد و یک روز کار پیش میومد. بالاخره یک شب شرایط جور شد. همسرم پسر شیطونمون رو سرگرم کرد که سر و صدا نکنه و به زحمت زیاد بعد از پنجاه دقیقه تلاش، تونستم بیست دقیقه صوت آموزشی بهمراه کلی سوتی و تپق ضبط کنم.
تا نیمه های شب بیدار موندم و ادیتش کردم و آماده بودم که فردا فروش رو آغاز کنم.
دوستانم که بخاطر بازار گرمی های من سطح توقعشون بالا رفته بود، وقتی فایل رو گوش کردند، نه تنها حاضر نشدند پولی بابتش بدهند، بلکه کم مونده بود من رو هم خفه کنند که دیگه انقدر گنده بازی از خودم درنیارم.
توی اون برهه از زمان خیلی حالم گرفته شد. بدجوری ذوقم کور شده بود. بنظر خودم فایل بدی از آب درنیومده بود.
الان که به اون روزها فکر می کنم ناخودآگاه لبخند روی لبهام میشینه. اگر اون روزها شروع نکرده بودم الان هنوز توی همون سطح گیر کرده بودم. خوشحالم که حرکت کردم. هرچند سرعتم پایین بود اما مهم اینه که توی مسیر بودم. مهم نیست بدوی یا سینه خیز بری. اگر توی مسیر درست باشی بالاخره میرسی.
هر وقت اسم شکست و درس گرفتن از اون میشه این جمله قشنگ یادم میاد:
« دهنی دیگران رو نخور ».
یعنی چی؟ یعنی این که شما نباید همان شکست هایی رو بخورید که دیگران قبلاً خورده اند؛
بلکه باید از تجربیات اونها استفاده کنید و دیگه اون نوع شکست رو تجربه نکنید.