صبر کنید...
حدودا 2 سال پیش بود که قرار بود در یکی از فرهنگسراهای شهریار سمیناری در رابطه با مدیریت استرس داشته باشم، برنامه ریزیهای لازم را انجام داده بودم و با توجه به قولی که از مسوولین فرهنگسرا گرفته بودم بنا بود تا 10 روز قبل از برگزاری سمینار، بنرها در جاهای از پیش تعیین شده نصب شود اما این وعده ها عملی نشد و در حالی که یک هفته به برگزاری سمینار باقی مانده بود، به من اعلام کردند که بخاطر برگزاری جشن های ویژه آن ایام، امکان نصب بنرهای سمینار من وجود ندارد.
نکته جالب مساله این بود که هیچ کس هم پاسخگو نبود و در عین ناباوری سمیناری که برای برگزاری آن زحمت زیادی کشیده بودم، لغو گردید. در ابتدا این مساله برای من بسیار سنگین بود زیرا اطرافیان من منتظر این بودند که در آن برنامه حضور پیدا کنند و گفتن اینکه سمینار لغو شده است برایم قابل هضم نبود، از طرفی هزینه های جانبی زیادی را نیز متحمل شده بودم که امکان بازگشت آن هزینه ها نیز وجود نداشت.
ناگهان چیزی به ذهنم رسید، اینکه قلم و کاغذی بردارم و دلایل این شکست را یادداشت کنم. پس از شناسایی این دلایل بود که به نکات جالب توجهی دست یافتم و از آن به بعد با رعایت آن نکات، دیگر چنین اتفاقی را تجربه نکردم.