چوب اولین اجرامو خوردم...

به نام نوازنده همه ساز ها

تعدادی از هنرجویان و اساتید موسیقی

....نمی دونم چقدر به موسیقی علاقه دارید

ولی من که عشق اول و آخرم برگه های نت و ساز هامه

اینقدرم دوستشون دارم که نمیزارم کسی بهشون دست بزنه بععله 

سال 92بود که سر کل کل با دوستام و با توجه به اینکه از صدای ویولن متنفر بودم کلاس ویولن ثبت نام کردم

و شروع کردم سازی که همه میگفتن سخته

اونم با چه استادی.....

همیشه کلی نذر میکردم که سالم از کلاس بیرون بیام...

با این حال استادمو خیلی دوست داشتم و چون تابستون بود به شدت تلاش می کردم

روزی 8 ساعت تمرین ویولن داشتم که همیشه نوک انگشتام و گردنم کبود بودن

ولی اینقدر علاقه داشتم که برام مهم نبود

گذشت و کتابی که بازه تدریسش یک سال هست در عرض یک ماه و نیم تموم کردم و آماده شدم برای اولین اجرای روی سن

و از طرفی چون تک نوازنده بودم آبروی من بود و سازم

اسممو که صدا کردن با وحشت کامل رفتم روی سن

و 400 نفر که داشتن منو نگاه میکردن

خیلی استرس داشتم و نمی دونستم قراره چه اتفاقی بیفته

با آهنگ love storyشروع کردم و به لطف خدا خیلی خوب بود و تونستم بدون هیچ ایرادی بزنم

کلی ذوق داشتم و منو جو گرفته بود

آهنگ دومو شروع کردم.god fother

این آهنگم داشت خوب پیش میرفت که خیلی ناگهانی دو خطو جابه جا دیدم و فقط یک نت اشتباه زدم

که اگر اون سال مهارت داشتم باید ادامه میدادم و اصلا به روی خودم نمیاوردم

ولی اینقدر استرس داشتم که پشت میکروفون بلند زدم زیر خنده

و بعد اینکه کل سالن نزدیک بود از جاش کنده بشه ادامه آهنگو زدم و اومدم بیرون

دلم برای اشکایی که الکی اونروز ریختم میسوزه

اینکه خندیدم دلیلش اینه که بنده در حالت عادی در دعوا در خوشحالی 

همیشه میخندم و اصلا هم دست خودم نیست

اوج فاجعه اونجاست که خانواده به دلیل حفظ آبرو منو مراسم خاکسپاری یا روضه و از این مدل مراسما نمیبرن

حقم دارن...

اینو گفتم تا نکته ای رو یاد آور شم

درسته من اونروز ترسیدم استرس داشتم

ولی اگر اونروز روی صحنه نمی رفتم

الان برای اجراها برای برنامه ها به من زنگ نمی زدند

برای مربی موسیقی شدن در بهترین موسسه شهر درخواست نداشتم

با اینکه همه ی روسای موسسات اونجا بودن و دیدن که من قسمتی از آهنگو خراب کردم

ولی الان با اعتماد کامل کارو به دستم میسپرن

هیچ وقت از باختن از خطا کردن نترسید

تا وقتی ترستوت رو کنار نگذارید و در دل چاه نرید

نمیتونید طلا پیدا کنید

به امید روزی که دنیا جای بهتری برای زیستن باشد