صبر کنید...
توضیح موضوعات تابو نیاز دارد آنقدر احساس امنیت کنیم که بتوانیم به موضوعات غیرقابل تفکر، فکر کرده و درباره موضوعات غیرقابل بحث، بحث و بررسی کنیم.
در این شرایط، جرأت میکنیم درباره عقاید، آداب و رسوم غیرقابل بحث حرف بزنیم.
این کار را با تصویرسازی فضای ارتباطی بین خود و طرف مقابل شروع کنید که در یک منطقه محصور، در روی نقشه قرار دارید.
بیشتر مناطق برای جستوجوی هر دو طرف امن هستند، به آن مناطق امن یک موضوع میگویند که آزادانه و راحت در آنجا میتوان درباره آن حرف زد، اما دورشدن از آن منطقه، موضوعات حساس را میشکافد.
این مناطق تابو بسیار محافظت میشوند و از معادن احساسی پر شدهاند.
هرکسی که سعی کند از مرزهایش فراتر رود، ممکن است به خود صدمه بزند.
این واقعیتی است که رهبران موجود در شاخص مراکش با آن روبهرو شدند.
آنها هریک مرزی از منطقه تابو داشتند و تصمیم گرفتند از خط خودشان رد نشوند.
برای حل تعارضات احساسی، باید موضوعات حساس را از منطقه تابو به منطقه امن برده و یک فضای اجتماعی موقتی ایجاد کنید که در آن، بتوان بدون ترس از تنبیه یا غرامت، تابوها را امتحان کرد.
در اینجا، راهنمایی بهمنظورکمک به شما در ایجاد محیطی امن برای بحث درباره موضوعات تابو ارائه میکنیم:
تعریف کنید که برای رسیدن به بحث، چه چیزی میخواهید.
آیا امیدوارید شکایات گفتهنشده پاک شوند و درک بهتری از نقاط مخالفت بهوجود آید، یا درد شما فاش شود؟
هدفتان را محکم به ذهن بسپارید تا سرگیجه در شما پدیدار نشود.
بهطور صریح بگویید برای چه موضوعاتی آماده بحث هستید.
«میتوان گاهی از شاخصهای ماه مه گذشته حرف بزنیم؟»
یا «فهمیدم حرفزدن درباره درست کار نکردن شرکتمان، بدون حضور برخی از رهبرانش، کار سختی است. میتوان بهطور خصوصی درباره آن حرف زد؟»
سعی کنید به توافق دوطرفه برسید.
اگر موضوع تابویی را بدون رضایت مشترک مطرح کنیم، ممکن است طرف مقابل این موضوع را تهدیدی ببیند و شما را بابت مطرحکردن آن مقصر بداند.