خوشا به حال کسى که عیب شناسى نفس

اى مردم خوشا به حال کسى که عیب شناسى نفس، او را از عیب جویى دیگران باز دارد.
و خوشا به حال کسى که به خانه و خانواده خود پردازد، و غذاى حلال خود را بخورد، و به اطاعت پروردگار مشغول باشد، و بر خطاهاى خویش بگرید، و همواره به خویشتن خویش مشغول باشد و مردم از او در امان باشند.

نهج البلاغه, خطبه 176