لبخند هامون رو از هم دریغ نکنیم

تو میدون ونک یه در زرد خوشگل دیدیم و گفتیم که یه عکسی بندازیم

تا الان احساس میکردم واکنش آدم ها به عکس گرفتن همدیگه عادی شده ولی دیدم نه انگار ، هنوز هم هستند آدم هایی که با تعجب نگاه میکنن و از کنارت رد میشن ...اصلا انگار اولین باره که دوربین میدیدن احتمالا تو دلشونم میگفتن: چه حال و حوصله ای داره !

البته کم لطفی نکنم ، از بین همه ی این آدم ها خیلی ها هم بودن که وقتی لبخندتو تو دوربین میدیدن ، نا خودآگاه اونا هم لبخند میزند و یا حتی سلام میکردن

یکی هم که همینطور که داشت رد میشد بهم گفت: همیشه همینجوری شاد بمون

نمیدونید که....قند تو دلم آب شد

انگار اصلا اینطوریه که خوبی ها برای آدم پررنگ تر میشه و بیشتر به دل میشینه

لبخند هامون رو از هم دریغ نکنیم