چطوری اعصابت خورد نمیشه!

یکی از دوستان در کلاس طرز فکر از من پرسید، آقای بهرام پور چطوری اعصابت خورد نمیشه از این رفتارهای عجیب و غریب مردم.

 من اگه مثل شما زیر یک مطلب آموزشیم یکی از این انتقادها یا فحش‌ها و بی‌احترامی‌هایی که در شبکه مجازی میشه رو بگیرم دیگه بی خیال همه چیز میشم!

یه سوال هم از شما دارم! شما چطور به اعصابتون مسلط میشید؟

یکی از روش‌هایی که در کلاس مدیریت خشم توضیح دادیم، بحث ادراک از خودمون هست. مثلاً در یکی از پست‌های اینستاگرام تصویری از کلاس طرز فکر گذاشتم 

یک نفر در کامنت های اینستاگرام نوشته بود

من بیام کت و شلوار تنم کنم یه پروژکشن نمایشی روشن کنم بیست تا از دوستامو بنشونم بگم منم هستم؟؟؟

خب من وقتی بزرگترین سمینار آموزشی کشور رو 6 ماه پیش برگزار کردم و سه هزار نفر شرکت کننده اومدن سمینارم به چنین حرفی چه واکنشی نشون بدم؟! سه هزار نفر که دیگه نمی‌تونن دوستای من باشن!

توی زندگی هم همینه! هرچقدر کارت درست تر باشه، کمتر احساس می کنی باید خودت رو اثبات کنی!

راستش باید اعتراف کنم هر بار تلاش کردم خودم رو به کسی اثبات کنم یعنی خودم هم اونقدرا مطمئن نبودم!

یکی از بهترین روش‌ها برای کنترل ذهنمون در مقابل رفتار دیگران این هست که خودمون رو رشد بدیم.

 احتمالاً می پرسید چطوری؟

اگه من روزی بیست صفحه از بهترین کتاب‌های دنیا رو به مدت 5 سال مطالعه کنم و کسی به من بگه بی سواد، نگران چی هستم؟

اگه من مطالبی که آموزش میدم رو در زندگی خودم پیاده سازی کنم و کسی به من بگه اینها فقط حرفه، نگران چی هستم؟

اگه اون پنج درصد از من اطلاعات داشته باشه و بگه اهل پز دادنی و من می‌دونم که اون 95 درصد رو اصلاً به کسی نگفتم! نگران چی هستم؟

اگه تو حسابم چند میلیارد پول باشه، اون بگه که تو واسه ده میلیون داری گدایی می کنی، من نگران چی هستم؟ 

اگه من خودم رو قبول دارم حالا اون هرچی بگه! نگران چی هستم؟!!

با یکی از ثروتمندترین افراد ایران جایی می‌رفتیم و یکی از گرانقیمت ترین اتوموبیل‌های موجود در ایران را سوار شده بود، پشت چراغ یه موتوریه پرسید این ماشینه چنده؟

آقای ثروتمند جواب داد: من راننده هستم، خبر ندارم!

چون نیازی نداشت خودش رو به اون موتوری اثبات کنه!

امیدوارم روزی خودمون بزرگ بشیم