یک شخصیت؛ 10 جمله! (قسمت نهم: جملات اروین یالوم)

فکر کنید یک روانشناس خفن، هنر نویسندگیش هم خیلیییی خوب باشه. دیگه چه شود! اروین یالوم برای همین خیلی معروف شد. چون در عین حال که مدرک دکترای روانشناسی داشت و آدمِ نظریه‌پردازی هم توی روانشناسی بود، حرفاش رو در قالب داستان هم می‌گفت و این به اثرگذاری بیشترش کمک می‌کرد.

البته آقای یالوم منتقدینی هم داره‌ها!

اسم اصلیش هست «اروین دیوید یالوم»، آمریکاییه و احتمالاً هروقت اسمش میاد، یاد اثر مشهورش به اسم «وقتی نیچه گریست» می افتیم.

از آقای یالوم به عنوان پایه گذار الگوی روانشناسی هستی‌گرا یا اگزیستانسیال یاد میشه. (میدونم اسمش عجیبه. اگه تونستین سه بار پشت سر هم بگید اگزیستانسیالیسم؟)

اینجا قصد نداریم با خود اروین یالوم (Irvin D. Yalom) به صورت کامل آشنا بشیم. اما به نظرم بد نیست بعداً سرچ کنید و نگاهی به زندگی‌نامه و آموزش‌های آقای یالوم داشته باشید.

خب بریم جملات اروین یالوم رو با هم بخونیم ببینیم ایشون چه نونی برای ما پخته!

قبلش بگم که قسمت‌های قبلی این مجموعه رو می‌تونید از لینک «یک شخصیت ده جمله» دنبال کنید.

---***---

زندگی‌تان را با کمال زندگی کنید و در وقت مناسب بمیرید؛ هیچ جایی از زندگی را بدون «زیستن» پشتِ سر نگذارید ...

---***---

تا وقتی به این فکر چسبیده‌اید که دلیل خوب زندگی نکردنتان بیرون از وجودتان است، هیچ تغییر مثبتی رخ نمی‌دهد. تا وقتی مسئولیت خود را به دوش دیگران بیاندازید که با شما بی‌انصافی می‌کنند –یک شوهر لات، یک کارفرمای زیاده‌طلبی که از کارمندانش حمایت نمی‌کند، ژن‌های ناجور، اجبارهای مقاومت‌ناپذیر- وضع شما همچنان در بن‌بست می‌ماند. تنها خودِ شما مسئول جنبه‌های قطعی موقعیت زندگی خود هستید و فقط خودتان قدرت تغییر دادن آن را دارید. حتی اگر با محدودیت‌های بیرونی همه جانبه‌ای درگیرید، هنوز آزادی و حق انتخاب پذیرش برخوردهای مختلف نسبت به این محدودیت‌ها را دارید.

---***---

درست زندگی کن و ایمان داشته باش که نیکی از تو به دیگران جاری خواهد شد؛
حتی اگر خود از آن نیکی‌ها آگاه نباشی...

---***---

اگر از فاصله‌ی دور به تماشای خودت بنشینی، خواهی دید که یک چشم‌اندازِ وسیعْ، همواره از شدت مصیبت می‌کاهد.

اگر به اندازه‌ی کافی صعود کنیم، به ارتفاعی می‌رسیم که در آن، مصیبت، دیگر مصیبت‌بار جلوه نمی‌کند...

---***---

باید طوری زندگی کنیم که انگار آزادیم. گرچه نمی‌توانیم از سرنوشت بگریزیم، ولی باید با آن درگیر شویم، باید پیشامد سرنوشت‌مان را اراده کنیم. باید به تقدیرمان عشق بورزیم....

---***---

زندگی جرقه‌ای میان دو خلأ است؛ تاریکی قبل از تولد و تاریکی بعد از مرگ...

---***---

‏در جامعه‌ای که اغلب به زنان زیبا فقط به خاطر ظاهرشان پاداش داده شود و محترم شمرده شوند، این موضوع آنقدر تکرار می‌شود که از رشد و توسعه در بخشهای دیگر وجود خود غافل می‌مانند.

اعتماد به نفس و احساس موفقیت آنها سطحی بوده و به اندازه‌ی پوست بدنشان عمق دارد و وقتی زیبایی محو می‌گردد دیگر چیزی برای ارائه ندارند.

چنین زنی نه هنر جالب توجه بودن را در خود پرورش داده و نه توانایی توجه به نکات جالب دیگران را دارد.

---***---

من معتقدم که هرچه بیشتر شناخت پیدا کنیم،چیزهای کمتری وجود خواهند داشت که فقط خدا از آن آگاه باشد. به عبارت دیگر، هرچه جهل ما بیشتر باشد، رویدادها را بیشتر به خدا نسبت می‌دهیم...

---***---

حقیقت مقدس نیست؛

مقدس، جستجو برای یافتن حقیقت است!

---***---

تمایل ما به تغییر آینده ما را وادار می‌کند تا این حقیقت بنیادی را فراموش کنیم که زندگی چیزی جز لحظه‌ی حال نیست. لحظه‌ای که برای همیشه ناپدید می‌شود.

---***---

شما فکر مى‌کنید که خدا مثل ما فکر مى‌کند و نیازمند چاپلوسى است و اگر از دستورهایش پیروى نکنیم از ما انتقام مى‌گیرد؟

چنین عیب و نقصى چگونه مى‌تواند در وجودى کامل موجود باشد؟

این صرفا نحوه‌ى حرف زدن کسانى است که کتاب مقدس را نوشته‌اند.

---***---

یک روز، آخرین کسی که تو را میشناخت خواهد مرد و خاطره‌ی تو برای همیشه فراموش خواهد شد..!😭

---***---

راستی!😇

حتمااااااا برام تو کامنت بنویسید که با کدوم‌هاش موافقید و با کدوم‌هاش موافق نیستید. دلیل هم فراموش نشه!

مرسی ی ی ی ی ی‌!!!