درسی که دیشب گرفتم از یه دوست ویرگولی

سلام.

دیشب توی متنای مختلفی که خوندم، یکی از نوشته‌ها نظرمو خیلی جلب کرده و کلی انرژی بهم داده:

چه زمانی بنویسم؟ با برنامه یا رها!

ممنون از آقا امیرحسین بابت متنای خوبی که نوشته.

یه جورایی باعث شد نسبت‌به نوشتن متن در ویرگول بخوام کمی بیشتر فکر کنم. شاید لازم باشه کمی اصلاحش کنم.

اگه نخوای نویسنده حرفه‌ای بشی، همین که اینجا هستی و می‌نویسی نشون می‌ده که استعدادشو داری. به یه تعبیر دیگه بالقوه نویسنده‌ای.

تنها فرق کسی که نویسنده می‌شه اینه که هم جدی‌تر به این قضیه نگاه می‌کنه و هم استمرار بیشتری داره توی کار نوشتن.

مثلا ممکنه تو تصمیم داری نویسنده بشی ولی ترس از نوشتن هنوز در تو وجود داره. خب راهکارش اینه که مقاله 8 راه جسورانه غلبه بر ترس از نوشتن رو همین حالا بخونی.

روزنوشت خیلی کمک‌کننده است برای کسی که می‌خواد نویسنده بشه. اگه تب نویسندگی داری ولی عادت نوشتن هر روز رو واسه خودت ایجاد نکردی، اینم راه داره. پس پیشنهاد می‌کنم 4 راهکار ایجاد عادت نوشتن بی‌وقفه رو یه نگاه بندازی تا جدی‌تر به نوشتن مشغول بشی.

امیدوارم توی مسیر نوشتن همراه هم باشیم و به هم انرژی و توجه و نقد هدیه بدیم.

ممنون که اینجایی و با نظر و بازخوردت به رشد من و خودت کمک می‌کنی.