چقدر تو کوچولویی! (خاطره ای از سمینار موفقیت اتوماتیک)

دیروز سمینار فوق العاده موفقیت اتوماتیک بودم. همگروهی من یک آقا به همراه همسرشون بودن. اونا اولین بار بود در سمینار استاد بهرام پور شرکت میکردن. وقتی اون خانم از من درباره نحوه آشنایی با مجموعه بیشتر از یک نفر پرسید و شروع کردم به توضیحات بین صحبتام سنم رو هم گفتم. تا گفتم 21 سالمه و توسط این آموزش ها در شغل و تحصیلی کلی اقدامات مثبت انجام دادم یه دفعه اون خانم بزرگوار با لحن بسیار دلسوزانه و عجیب گفت:

چقدر تو کوچولویی!

یادمه اگه دو سه سال پیش توی محل کارم این حرفو بهم میزدن واکنش تندی نشون میدادم کما اینکه همینطور هم بود و چندین بار اتفاق افتاده بود در مقابل این حرف واکنش کاملا پرخاشگرانه نشون بدم. اما دیشب فکر کنم برای بار اول بود که ناراحت نشدم بلکه کلی هم خوشحال بودم چون در سنی با مجموعه بیشتر از یک نفر، استاد بهرام پور و آموزش های بی نظیرشون آشنا شدم که مطمئنم من رو از هم نسل های خودم متفاوت میکنه و باعث میشه با یک رشد فردی فوق العاده به سوی اهدافم حرکت کنم... 

این جمله رو من توی این چند وقت خیلی به اطرافیانم میگم: اون اتفاقی که باعث شد من شغلمو عوض کنم و کلی برکت (نه فقط مالی بلکه علمی و معنوی) به زندگیم هدیه داد آشنایی با محمدپیام بهرام پور بود.

خوشحالم اولین شغلم (تا 15 سالگی) تایپیستی بوده شغلی که استاد عزیزم هم مدتی به عنوان اولین شغلشون سپری کردن و خوشحالم محمدپیام بهرام پور از 5 نفر اول زندگیم حکم اولین نفرشون رو داره طوری که هر وقت بی انگیزه میشم کلیپ معرفی ایشون رو که ابتدای هر سمینار پخش میشه رو می بینم و کلی انرژی میگیرم. مطمئنم مثل من هستن کسانی که وقتی استاد برای شروع سمینار وارد سالن میشن با دیدن ایشون بغض میکنن اما نه از روی ناراحتی بلکه از روی امید، عشق و موفقیت.

این روزا آرزوم برای انسان های روی زمین اینه:

پیروز، موفق و بیشتر از یک نفر باشید!