تنبلی و بی‌حوصلگی 1

سلام.

قرار گذاشتم هر روز صوت استاد محمد شجاعی رو گوش بدم تا مسیر عصبی گوش‌دادن صبحگاهی برای رشد شخصی و معنوی در من شکل بگیره. البته یادداشت هم می‌کنم.

صوت جلسه اول رو براتون اینجا آوردم:

کلید همه بدبختی‌های انسان در دنیا و آخرت دو چیز است: تنبلی و بی‌حوصلگی.

بحث انسان‌شناسی و آفت‌شناسی است.

برای خوشبختی و سعادت و آرامش و آسایش، نیاز به کار و عمل است: توانایی‌ها و مهارت‌ها.

تلاش برای حیات دنیایی و برای حیات آخرتی.

رابطه دنیا و آخرت مثل رابطه رحم مادر با دنیا است.

جنین در رحم دو سیستمه است: حفظ حیات در رحم و آمادگی برای حیات دنیا.

الان در رحم دنیا هستیم: شرایط زیستی و کمالات در دنیا را داریم و در همین گذران، برای تولد به آخرت باید خودمان را آماده کنیم. برای اقتضائات و لوازم آنجا آماده شویم.

معصوم علیه‌السلام می‌فرماید: کلید هر بدی، تنبلی و بی‌حوصلگی است.

تنبلی می‌کند یعنی کاری آغاز نمی‌کند؛ سستی می‌کند؛ امروز و فردا می‌کند.

بی‌حوصلگی می‌کند یعنی کاری را شروع می‌کند و ادامه نمی‌دهد. نیمه‌کاره رها می‌کند؛ به سرانجام نمی‌رساند.

برای دوری از تنبلی، تا انگیزه و هیجان ایجاد شد و تصمیم گرفت، باید اقدام کند و به شکوفایی برساند.

تنبلی و بی‌حوصلگی منشاء بسیاری از گناهان می‌شود: شکست‌های دنیایی و آخرتی از ازدواج، تربیت، انتخاب همسر، خانواده، کار، شغل، جهنم‌ها، عذاب‌ها حسرت‌ها و غیره.

با تنبلی و بی‌حوصلگی پیروزی‌ها و موفقیت‌های انسان تبدیل به شکست می‌شود و به ضرر انسان تمام می‌شود.

انسان در دنیا با کمالات و درجات مختلف دارایی‌ها و موفقیت‌ها سروکار دارد.

کمالات شامل کمالات جمادی، کمالات نباتی، کمالات حیوانی، کمالات عقلانی و کمالات فوق عقلانی.

کمال یعنی دارایی، توانایی، منشاء اثر بودن.

کمال جمادی مثل وزن‌داشتن، حجم‌داشتن، رنگ، زیبایی.

کمال نباتی یا گیاهی همان کمالات جمادی به‌علاوه رشد، تغذیه، تولیدمثل، قدرت بدنی.

کمالات حیوانی همان کمالات جمادی و نباتی به علاوه غضب، شهوت، ازدواج، خانواده، عواطف خانوادگی، کار برای رفاه خانواده، مسکن‌گزینی، حفظ حریم خانواده و هم‌نوعان خود، زندگی اجتماعی، مقام از عضویت ساده تا رهبری‌دادن، برتری‌خواهی، حکومت، سلطنت، اخلاق شایسته مثل وفاداری، امانتداری و غیره.

کمالات عقلانی یا فرشته‌ای شامل علم و اطلاعات است.

کمالات فوق عقلانی یا کمالات انسانی یا فوق تجرد، همان بی‌نهایت‌طلبی انسان است.

انسان عاشق بی‌نهایت و عاشق کمال مطلق می‌شود به واسطه آن و مصداق آن کمال بی‌نهایت، الله است‌.

پس:

تنبلی یا بی‌حوصله؟

انسان تنبل، کاری را شروع نمی‌کند.

انسان بی‌حوصله، کار شروع‌شده را رها می‌کند.

وای!

اگر بدونین صوت 2 چقدر جذاب و بی‌نظیره. امروز گوش دادم. هنوز توی فضا هستم.

حتما دنبال کنید.

خیلی اتفاقات جالبی می‌افته توی زندگی‌تون و طرز فکرتون نسبت‌به زندگی.