صبر کنید...
بنابراین، بهگمان ما، جالب بود که ببینیم آیا میتوان ادعا کرد که گرفتن عکسهای سلفی میتواند یک رفتار وقتگیر و بالقوهوسواسی باشد یا نه. این همان کلیشهای است که باعث شد بسیاری از افراد، داستان ساختگی مذکور را باور کنند. ما در دو پژوهش، مفهوم سلفیتیس را آزمودیم و دادههایی را مبنی بر آن در تطابق با سه سطح ادعاشده (مرزی، حاد و مزمن) جمعآوری کردیم؛ در نهایت، مقیاس روانسنجی خودمان برای ارزیابی مؤلفههای فرعی التهاب سلفی را ایجاد کردیم: «مقیاس رفتار سلفیتیس یا التهاب سلفی».
ما از دانشجویان هندی بهعنوان شرکتکننده در پژوهش خود استفاده کردیم؛ زیرا هند بیشترین تعداد کاربران فیسبوک را در میان کشورها دارد. علاوه بر این، میدانستیم که هند در مقایسه با دیگر کشورها، بالاترین میزان مرگومیر ناشی از سلفی را به خود اختصاص داده است. از میان 127 مرگ گزارششده براثر سلفی گرفتن از سال 2014، 76 مورد آن مربوط به هند بوده است. این مرگومیرها معمولا زمانی اتفاق میافتند که افراد سعی میکنند در موقعیتهای خطرناک مانند داخل آب، ارتفاع، نزدیکی وسایل نقلیۀ در حال حرکت مانند قطار یا در حال ژست عکس گرفتن با اسلحه سلفی بگیرند.
مطالعه ما با مصاحبههای گروهی با 225 جوان دارای میانگین سنی 21 سال آغاز شد. هدف ما از بهکارگیری این شیوه، یافتن مجموعه معیارهای اولیهای بود که پایه و اساس التهاب سلفی است. برخی از سؤالات مصاحبههای گروه متمرکز عبارت بودند از: