وقتی علت تصمیم گیری اجبار است

گاهی ناچار هستیم مسئولیت تصمیم گیری را به عهده بگیریم. شرایط اضطراری را در نظر بگیرید، در این زمان فردی که همیشه مسئول حل مسئله بوده در دسترس نیست، اما نمی توان منتظر هم ماند. پس در این زمان است که باید خود را مسئول بدانید و دست به کار شوید.

برای مثال در ترافیک سنگینی هستید و فردی را می بینید که بر اثر تصادف روی زمین افتاده، در این زمان شما می دانید باید به سرعت اورژانس را خبر کنید؛ اما در این ترافیک سنگین، انگیزه قبول مسئولیت را دارید. شاید خودتان فرد مصدوم را به یک مرکز درمانی برسانید. آیا می توانید مصدوم را بدون آسیب رساندن روی دوش خود بکشید؟ مطمئنید حمل کردن مصدوم عواقبی در پی ندارد؟ آیا می توانید طوری به او کمک کنید که کمترین خطر متوجه اش شود؟