عدالت وجود نداره!

پارسال تو مدرسه استادی 4 نمیدونم سر چه موضوعی بود که یکی از مربی هام بهم گفت باید فلان کار رو انجام بدی و من در جواب بهش گفتم اما این کار اصلا عادلانه نیست پس باقی یاران استادیم چی؟ گفت:

 هیچی تو این دنیا عادلانه نیست و اصلا عدالتی وجود نداره...

شاید حق با ایشون بود اما میدونی من در جواب چی گفتم؟

عدالت وجود نداره تا زمانی که ما نسازیمش...

طبق نظریه ویلیام گلاسر که اکثرا باهاش آشنا هستین ما رفتارها و انتخاب هامون رو میسازیم

اگر من با این فرضیه که عدالتی وجود نداره هرکاری دوست داشته باشم بکنم چه دنیایی خواهیم داشت؟

فرقمون با اشخاصی که قدرت دستشونه و اکثریتشون تلاشی برای برقراری عدالت نمیکنن چیه؟

اصلا این اشخاص ابرقدرت از کجا میان؟ مگه غیر اینه که از دل ما مردم بیرون میان؟

اگه از بچگی عادل بودن رو یاد بگیریم و توی موقعیت های مختلف رفتار درستی داشته باشیم

 قاعدتا توی بزرگسالی این در ما نهادینه میشه ملکه ی ذهنمون میشه و تبدیل به عادتی مثبت میشه که رفتار و شخصیت مارو میسازه!

اگه از صف نون و تاکسی میزنی جلو...

اگه ارباب رجوع رو معطل میکنی واسه یه امضا

اگه حقوق کارمنداتو دیر میدی

اگه دوستت رو میپیچونی

اگه به همسرت خیانت میکنی

اگه ماست رو گرون تر میفروشی

اگه آب قاطی شیر میکنی

اگه تو اتوبان یهو میپیچی جلوی یکی

اگه به حیوانات آزار میرسونی

اگه رو زمین خدا پوکه سیگارت رو میندازی

نباید توقع داشته باشی دنیا و باقی آدما باهات رفتار خوب و شایسته ای داشته باشن

اثر پروانه ای رو میشناسی؟ درموردش بعدا بیشتر بهت میگم ولی بدون کوچکترین رفتار تو توی این دنیا ثبت میشه

قوانین نانوشته ای وجود داره که بعضا ترسناکه و میزندت زمین...

اگه تو اینکارارو میکنی چون در همین حد قدرت داری و وای به حال روزی که تو مسئول یک کشور باشی

یا سمت مهمی برای تعیین تکلیف داشته باشی یا مثلا رئیس یه موسسه مالی باشی

خب قطعا جز ظلم و فساد و اختلاس و کثافت کاری چیزی ازت برنمیاد چون عادت کردی عادی شده

میشه دست به دست هم بدیم و عدالت رو بسازیم؟

میشه به بچه هامون عادل بودن و منصف بودن و رفتار درست رو آموزش بدیم؟

عدالت وجود نداره این ماییم که بوجود میاریمش.

خود را چو دریابی دُر یابی...

تارا یحیی نژاد

چندپتانسیلی های ایران