طراحی ذهن ...

 معتقد هستم باید تلاش بکنیم و مسیر رسیدن به اهداف رو هموار کنیم و اصلا با جمله : هر اتفاقی که قرار باشه بیوفته میوفته و احتیاج نیست که من برای اتفاق افتادنش تلاش مضاعفی کنم. مگر در شرایطی که تمامی تلاش خودم رو کرده باشم و گاها به نتیجه نرسیده باشم کمی صبوری می کردم تا شرایط بهتری ایجاد بشه . ولی در چند سال گذشته یه اتفاق غیر منتظره افتاد ، اتفاق این بود که تا یک قدمی خیلی از خواسته هام میرفتم اما کار به نتیجه ی دلخواهم نمی رسید. چه اتفاقی افتاده بود چرا دیگه مثل قبل انجام نمی شد اما یه روزی به خودم اومدم و دیدم که انگار دارم خودمو تو محدوده ی امن زندگیم زندونی میکنم. به این نتیجه رسیدم که تموم اتفاقات مهم زندگی زمانی میوفته که یه قدم از محدوده ی امن و عادی زندگیت جلوتر میری و ثابت میکنی واقعا اون هدف رو میخوای. تصور کن داری برای رسیدن به هدفی تلاش میکنی و بعد از چند بار شکست خوردن به انتهای انرژیت میرسی و میگی این آخرین تلاشمه و آخرین تلاشت هم به نتیجه نمیرسه و ذهنت با تمام وجود فریاد میزنه که دیگه دیر شده، دیگه فایده نداره یا دیگه شدنی نیست. اون لحظه، لحظه ایه که خیلی از ماها دست از تلاش می کشیم و به نظرم دقیقا همون موقع در یک قدمی هدفمون قرار داریم. اون لحظه لحظه ایه که میتونه معجزه اتفاق بیوفته فقط اگر یک دفعه بیشتر از آخرین توانت تلاش کنی، اگر یک قدم جلوتر از محدوده ی امنت قدم برداری حتی اگه روح و جسمت خسته باشه. کم کم یاد میگیری صبور باشی و برای خواسته هات بجنگی تا تک تک در های زندگیت به روت باز بشه. نیاز نیست خیلی بهش فکر کنی فقط باید انجامش بدی و بهش ایمان داشته باشی. قول میدم، اتفاق میوفته! این موضوعی بود که با یک اتفاق ساده تو زندگیم داشتم فراموش می کردم یعنی عادت های و رفتارهای که ساخته بودم رو داشتم فراموش می کردم . چطور میشه این عادت ها و رفتارها رو تقویت کرد ؟ با چه روشی میشه زود به خودمون بیام و یا اصلا وارد این محلکه نشیم که واقعا اگر وارد بشیم محل حلاکت ما خواد بود برای این موضوع چه روشی دارید؟ 

 موفقیت در کنار ماست کافیه خوب ببینیمش . 

 با تشکر - ارجمند