قسمت اول :معجزه گفتگوهای سازمانی را دست کم نگیرید

سالها پیش در سازمانی که فعالیت می کردم و چون شرکت در حال توسعه بود خوب در رده های مدیران جلسات زیادی برگزار می شد و نیاز به این داشتیم تا به بررسی جنبه های مختلف صنعت بپردازیم از تقویت نقاط قوت تا بهبود نقاط ضعف و ... ولی یک مورد وجود داشت اونم این بود که در اکثر جلسات تصمیماتی که اتخاذ می شد به درستی پیش نمی رفت و در اجرایی کردن با مشکلاتی روبرو می شدیم و یک حباب بسیار زیادی داشت رقم می خورد ، سعی کردیم به بررسی مشکل بپردازیم و به چند نکته رسیدیم .

اول اینکه تفکر سیستمی در رده های مختلف سازمان وجود نداشت ( مخصوصا در رده مدیران سازمان )

دوم اینکه: ارتباط بین مدیران بسیار کم بود

سوم اینکه : مدیران در رده های کارشناسی زیر مجموعه خود ارتباط موثری نداشتند .

چهارم اینکه : ارتباط بین واحدی بین کارشناسان و ردهای دیگر بسیار کم و محدود بود .

با کمی بررسی بیشتر موضوعات و صحبت با پرسنل و کارشناسان بخش های مختلف ، نتایج جالبی رو دریافت کردیم متوجه شدیم که اکثر مدیران مجموعه نه تنها نمی تونن با هم ارتباط موثری داشته باشند حتی در ارتباط بین واحدی هم خوب عمل نکردند و یک فضای به نوعی دیکتاتوری رو رقم زدن ، پس از دستیابی به این موضوعات سعی کردیم تا ببینیم چه اتفاقی رخ داده که مدیران به سمت کشیده شدن پس از بررسی موضوعات خوب متوجه شدیم با توجه به اینکه شرکت در شرایط خاصی هست و در حال توسعه فشار کاری مدیران بالا بود و بایستی به اهدافی که تعیین کرده بودیم در مدت زمان تعیین شده می رسیدند ، ولی یک چیز رو فراموش کرده بودیم آموزش ( آموزش کنترل احساسات ، آموزش تفکر سیستمی ، اموزش مدیریت منابع انسانی ، آموزش تعادل بین کار و زندگی و.... )

در مجموع مشکل اصلی در نحوه ارتباط برقرار کردن بود و شاید به نظر در رده های مدیریتی که از تحصیلات عالیه برخودار هستند این نوع آموزش ها بسیار ساده و بی خودی به نظر می رسید و وقتی این آموزش ها رو مطرح می کردیم همه ادعا داشتند که به قول معروف این کاره اند .

پس از اینکه مشکل ریشه یابی شد ، شروع کردیم به طراحی و راه کارهای رفع مشکلات ، در کل با اجرایی کردن چند سیستم کنترلی و ایجاد چند پست و شغل ، کمی از مشکلات رفع شد ولی همچنان مشکل اصلی باقی مونده بود نحوه ارتباط گرفتن پرسنل در تمامی رده های سازمانی .

ادامه دارد ...