چگونه خشم و عصبانیت خود را کنترل کنیم؟

چطور عصبانیت را کنترل کنیم؟ اغلب برای همه ما در زندگی روزهایی بوده که افراد یا موضوعاتی باعث شده اند که اعصابمان به هم بریزد ممکن است:

روز پرتنشی را گذرانده باشید،

شاید رئیسی دارید که خیلی از شما انتقاد می کند

هنگامی که به خانه بر می گردید:

در مسیر به ترافیک شدیدی بر می خورید

زمانی که به خانه می رسید همسرتان از شغل شما، اشپزی، تربیت فرزند و یا روش عشق ورزی تان انتقاد می کند و فرزند نوجوانتان هم در این بین به حرفهایتان توجهی نمی کند و به شما احترام چندانی نمی گذارد ،

والدینی که مدام از شما انتقاد می کنند چون کم به سراغشان می روید ، خشکشویی که لباس جدیدتان را درست در روز رویدادی مهم گم کرده است و… در این صورت این احتمال وجود دارد که تعادل عصبی تان را از دست بدهید و نتوانید عصبانیت خود را کنترل کنید.

چرا کنترل عصبانیت مهم است؟

اگر نتوانیم عصبانیت مان را کنترل کنیم ممکن است کلمات ناپسندی را به زبان بیاوریم و دست به تحقیر، توهین و سرزنش بزنیم که باعث رنجش دیگران می شویم.

این کار در طولانی مدت باعث می شود که انها از شما فاصله بگیرند و با این کار اسیبی جدی را به ارتباطاتتان وارد می کنید.

ان چه با خشم اغاز می شود، با شرم به پایان می رسد. (بنجامین فرانکلین)

اگر اغلب اوقات عصبانی هستید این را بدانید که سلامتی خود را به خطر می اندازید استرس های ناشی از عصبانییت می تواند باعث افزایش خطر بیماری های قلبی، سردرد های مداوم، بی خوابی، افسردگی و…شود

به ازا هر دقیقه عصبانیت، شصت ثانیه شادی را از دست می دهید (رالف والدو امرسون)

خودت رانندگی کن، فرمان را به کسی نده

برای این که به اشخاص و موضوعات اجازه ندهید که شما را عصبانی کنند اول باید بدانید که چه عواملی باعث واکنش های شما می شود:

بهترین راه برای درک این که چطور به انها اجازه می دهیم که ما را تحت تاثیر قرار دهند این است که با الگویی اشنا شوید که در واقع جز اولین درمان های رفتار شناختی محسوب می شود و البرت الیس ان را توسعه داد. این الگو ABC نام دارد.

نقطه A را اشخاص و موضوعاتی در نظر بگیرید که به طور روزمره با انها سرو کار دارید و باعث می شوند اعصابتان به هم بریزد.

مثلا کسی که مدام در کارهای شما دخالت می کند، رئیسی که به شما خیلی سخت می گیرد، ترافیک ، افراد بی مسئولیت ، افرادی که خیلی غر غر می کنند ، بی توجهی نسبت به شما و …

نقطه C احساسات و رفتارهایی که ممکن است شما در موقعیت A از خود بروز دهید را نشان می دهد

تصور کنید یک قرار ملاقات مهمی دارید اما به شدت ترافیک است و شما دیرتان شده(نقطه A)

و عصبی و ناراحت و مضطرب شده اید(احساستان درنقطه C)

ممکن است چگونه رانندگی کنید؟(رفتارتان در نقطهC)شما ممکن است پیوسته بوق بزنید، بر سر رانندگان دیگر داد بکشید و …

ایا می دانید در اینجا چه اتفاقی افتاد؟

نکته این هست که:

احساسات عامل اصلی بروز رفتار هستند این که چه احساسی دارید به شدت بر رفتارتان تاثیر می گذارد

بریم سراغ اصل کاری در عصبانیت:

خوب دوستان حالا بریم سراغ نقطه B و ببینیم B ها چه کارهایی انجام میدهند.

در واقع ما در نقطه B درک می کنیم ، تحلیل یا قضاوت می کنیم، یا به عبارتی فکر می کنیم به موضوع یا شخصی که باعث شده اعصاب ما به هم بریزد .

طرز فکر خودمان:

شاید در نگاه اول فکر کنیم که ان موقعیت باعث عصبانیت ما شده اما اگر دقیق تر به ان نگاه کنیم متوجه می شویم که طرز فکر خودمان است که تعیین می کند چقدر ناراحت شویم وچقدر به دیگران یا موضوعات اجازه بدهیم که اعصابمان را به هم بریزند و این بسیار خبر خوبی است چون همه چیز دست خودمان است و ما این توانایی را داریم که به افکارمان جهت بدهیم و اجازه ندهیم که هر چیزی اعصابمان را به هم بریزد.

به یاد داشته باشید که هر گاه از دست کسی خشمگین یا براشفته شدید، این، قوانین فردی شما است که نا ارامتان کرده است، نه رفتار طرف مقابل. (انتونی رابینز)

مسئولیت پذیری:

البته در این راه باید مسئولیت پذیر هم باشیم از این به بعد دیگر نمی توانیم بگوییم او مرا ناراحت می کند، از این رفتارش عصبانی می شوم ، من افسرده ام چون دارم طلاق میگیرم و… چون در واقع با سرزنش کردن دیگران فقط واکنش خودمان را توجیه می کنیم

یادتون باشه که شما برای احساسات و اعمالتان مسئول هستید چون این توانایی را دارید که ان ها را جهت دهید و مدیریت کنید

شما وقتی از نظر فکری به بلوغ می رسید و به موفقیت های بزرگ دست می یابید که مسئولیت کامل نگرش های خود را در زندگی بپذیرید. (جان سی ماکسول)

اقدام ما برای کنترل عصبانیت:

لطفا همین الان لیستی از موقعیت هایی را که در ان عصبانی شده اید را بنویسید و بگویید اگر دوباره درچنین موقعیتی قرار بگیرید چه احساس و رفتاری از خود نشان خواهید داد. این کار باعث می شود به نسبت به رفتارمان آگاه تر باشیم.

یادمون باشه قبل از این که در موقعیت های مختلف عکس العملی از خود نشان دهیم از خودمان بپرسیم ایا این رفتار یا احساس به ارتباطاتم با دیگران کمک میکند؟ ایا بر سلامتی ام تاثیر می گذارد؟ ایا اکنون یا بعدها مرا به دردسر می اندازد؟ ایا به کسانی که برایم مهم هستند اسیب نمی رسانم؟

معمار زندگی خود باشید…