علت ناراحتی همسر و فرزند

برخی از اوقات که همسر و یا پدر و یا مادر خانواده، وارد خانه می شود، احساس می کند که همسر و یا فرزندش بی خود و بی جهت به او گیر می دهند.

یعنی می بیند که کار خاصی را انجام نداده، ولی همسرش از دست او عصبانی می شود و با او شروع می کند به جر و بحث کردن و دعوا کردن.

فرزندش بهانه های الکی می گیرد.

و آن شخص هم عصبانی می شود و داخل منزل جنگ به پا می شود.

حق هم با آن شخص است. حرف خاصی نزده، کار خاص و زشتی را انجام نداده، ولی با برخوردهای تندی مواجه شده است.

مثلا: با لحن خوب به همسرش گفته: وسایل من را ندیدی؟

و یا با لحن خوب به فرزندش گفته: از مدرسه چه خبر؟

که می بیند ناراحتی ها و غر زدن ها و جر و بحث ها شروع می شود.

اما داستان چیست؟

خیلی از ناراحتی ها و جر و بحث هایی که بین زن و شوهر، و فرزند با پدر و مادر رخ می دهد، به خاطر اتفاقی نیست که همان لحظه رخ داده است، بلکه ریشه در اتفاق دیگری دارد که ممکن است چند ساعت و یا چند روز پیش اتفاق افتاده باشد.

به عنوان مثال: همسر آن شخص در حین رانندگی تصادفی کرده و با عصبانیت به همسرش می گوید: از بس که حرف می زنی، حواس آدم پرت می شود.

و همسر آن شخص هم که احساس می کند الان همسرش ناراحت است، چیزی به او نمی گوید، ولی این ناراحتی را همراه خود دارد تا چند روز بعد که همسرش کوچکترین حرفی را می زند، با ناراحتی جوابش را می دهد.

و یا پدر و مادر همسرش، حرفی به او زده اند و خیلی از آن حرف ناراحت شده و چون نتوانسته به پدر و مادر همسرش چیزی بگوید، می خواهد سر همسرش خالی کند.

درست است که آن شخص الان حرف بدی را نزده، ولی علت ناراحتی اصلی همسر، حرف الان نیست.

و یا فرزندش را جلوی دوستانش دعوا کرده و چون آن لحظه پدر عصبانی بوده، فرزند چیزی نگفته. ولی چند روز بعد که پدر یک حرف معمولی به فرزند می زند، فرزند عصبانی می شود و با ناراحتی جواب پدر را می دهد.

خیلی از اوقات که احساس می کنیم، فرزند و یا همسر ما بی دلیل عصبانی شده وبه ما گیر می دهد، باید بدانیم که بی دلیل نیست، بلکه باید فکر کنیم و بپرسیم تا علت اصلی عصبانیت را پیدا کنیم و سعی کنیم که آن کار اشتباه را دوباره تکرار نکنیم.

به جای عصبانیت و غرغر کردن و گفتن این جمله که من حرفی نزدم. شما الکی عصبانی شدید. اخلاق ندارید. شما صد برابر حرف های بدتر از این را به من زدید، بگردیم و ریشه ی اصلی ناراحتی را پیدا کنیم.

پیش به سوی جامعه ی آرمانی.