از خود راضی یا دارای اعتماد به نفس

یکی از کاراموزام امروز می‌گفت:

ادمای از خود راضی همیشه منو عصبانی میکنن چونکه وقتی کسی برتریه واقعی نسبت به بقیه داشته باشه فروتنی پیشه خواهد کرد😃و سعی نمیکنه خودش از خودش تعریف کنه و اجازه میده اون تعریفو بقیه کنن و کیفشو ببره. 

اما من امروز شیفته ی اعتماد به نفس یکی از دوستام شدم که نه از لحاظ اجتماعی نه خانوادگی و نه کاری و نه ظاهری در هیچ موقعیت خاصی نیست و خیلی ادم معمولی هست اما با تعریفاتی که با شهامت کامل از خودش میکنه همیشه روی خوب زندگی و خودشو به نمایش میزاره و همیشه تو دید بقیه تاثیر میزاره و خیلیییی جاها با این صحبتا حتی زندگیشو پیش میبره. 

تو نظر من این واقعا یه چیزی بالا تر از اعتماد به نفسه و واسه همین گفتم شهامت چون من حتی چیزایی که دارمم هم نمیتونم باور کنم و قدرشو بدونم اما اونا نه تنها قدرشو میدونن بلکه جار هم میزنن. جدا از درست و غلط بودن رفتار من یا رفتار اون دوست بعده همه ی عصبانیتام همیشه فک میکنم که از خود راضی بودن خوب نیست اما گاهی شاید یه کمی لازم باشه تا ادم قدر چیزایی که داره رو بدونه و بهشون افتخار کنه.