یک پیک و سه خبر

باز هوا سرد افتاده، این زانو دارد پدر من را می‌سوزاند. رطوبت رشت استخوان آدم را پوک می‌کند، هیچ پای سر پا ایستادن ندارم. یکباره به فکر می‌افتم ثریا کنار تلیفون چهار‌پایه گذاشته، خوب است، همین‌جا می‌نشینم منتظر می‌مانم.