صبر کنید...
درود بر دوستان.
پشت یه نیسان نوشته بود ؛
بعضی آدم ها مثل سوراخ اول کمربند میمونن همیشه هستند ولی کار آیی ندارند.
خیلی معنا میشه از همین جمله برداشت کرد .
با طرز فکر رشد که نگاهش کنیم میگردیم ببینیم خودمون کجای کمربندیم آیا وجودمون ارزشی داره یا نه ؟
یا با طرز فکر ایستا میشه نگاهش کرد و گفت اینا تا موقعی که هستند من به جایی نخواهم رسید و تلاشی هم صورت نداد.
خیلی جاهای زندگیم مالی ارزش گذاری شدم و دیدم که اونی که یخچالش پر تر بود چقدر ارزش دار تر بود و اونی که یخچالش خالی بود همه دست به خیری هاش و کمک کردن هاش و عزت واحترامش خط خورد.
همیشه هر کاری که از دستم برمی آمد برای غریب و آشنا انجام دادم و هزاران پدر بیامرزی گرفتم .بعضی اوقات خوردن خودم رو واجب ندونستم و از خودم گذشتم و بخشیدم .اونایی که مالی میسنجیدن این کارها رو احمقی ام دونستند ولی برام مهم نبود و ترجیح دادم احمق بمونم و تاثیر گذار باشم.
یه چیزی رو خوب یاد گرفتم چرا ما باید حرف و نظر و فضولی دیگران برامون اهمیت داشته باشه مگه خودمون عقل نداریم .بعضی جاها که پا میذاری و به داشته هایت میسنجنت بهتر که پا نذاری و بدونی که
جایی برو که خودت رو بخوان وجودت رو دوست داشته باشن از دیدن خوشحال شن حاضر باشن باهات هم قدم شن و دست آخر بگن که دمت گرم که هستی .
باور کن زندگی با نداشته ها و ارزش گذاری ها قشنگه نه با داشته ها وارزش نذاشتن ها.
جاهایی هست که تا میرسی باید مقایسه شی و وزن کشی شی ببینن چی داری و چرا نداری؟
اونجا نرو .
جایی برو که حداقل کسی یا حیوانی با دیدنت دمی تکان دهد و شادی رو از چشماش ببینی.
اینا گلگی نیست تجربه های 36 سال زندگی هست و امروز به خودم میگم که ؛
دمم گرم که با تمام فشارها ارزش گذاری رو انتخاب کردم و بچه ها هم اینا رو دارن مو به مو یاد میگیرن.
شماها خیلی خوب هستید 🌹افتخار میکنم که در جمع شما هستم.
دنبال کننده
دنبال شونده
ماجرا
سجادرجبی نویسنده کتاب داناترازدیروز هستم کسی که دوست داره دنیا رو زیبا ببینه .چیزی واسه خودش نمیخواد چون میدونه توی این دنیا مهمونه و باید یه روزی بار سفر ببنده . خدا رو می شناسم چون توی وجودم حسش میکنم . با خودم قرار گذاشتم کاری که دنیا رو زیبا تر نکنه انجام ندم ، حتی اگه جاه و مقامی داشته باشه .