انتخاب رشته

متن زیر رو امروز از کاربر سایت ویرگول با نام"khatere" خوندم که بنظر من خیلی عالی بود و دوست داشتم با شما به اشتراک بگذارم

من متخصص انتخاب رشته نیستم اما به نظر میاد در تجربه کسب کردن و انتخاب های خوب یه استعدادی دارم به همین خاطر تصمیم دارم چند تا راه نجات از تردید معروف "کدوم راه رو برم؟' رو برای تردیدی های این روزهای بگم.

1. تصمیم 18 سالگی

اولین چیزی که باید بدونیم اینه که انسان عموما‌ً در حال یادگرفتن خودش و علایقش هست و خب مگه تا 18 ساگی چقدر از خودش یاد گرفته؟تصمیم 18 سالگی الزاماً تصمیم ابدی شما برای مسیر زندگی نیست

2. اهمیت تجربه ی آگاهانه

من از طرفدار ها پر و پا قرص اون نظریه ای هستم که تجربه اندوزی آگاهانه رو عامل بلوغ و رشد میدونه و موافق این که خیلی از آدم ها در ایران تا 18 سالگی اونقدر که باید فرصت و امکان تجربه های متفاوت رو ندارن و به نظر به همین دلیل تصمیم گیری سخت تر میشه.دانشگاه و رشته ی جدید بهتره بتونه به ما دسترسی به تجربه های جدید رو بده.

3. مهاجرت

به نظر من اگر دورنمای ذهنیتون اینه که مهاجرت کنید دوتا چیز رو در نظر بگیرید:

• رشته ای انتخاب کنید که دانشگاه ها و کشور های متعددی داشته باشنش و یه آینده کاری نسبتاً مناسبی رو بشه براش تصور کرد چون احتمالاً میخواید بعداً اقامت بگیرید و برای اون نیاز به کار درست درمون و منطقی دارید
• دانشگاه دور از شهر محل زندگیتون برید، کار کنید و مستقل باشید، تنها یا تو خوابگاه زندگی کنید، زیاد خونه نرید به عبارت دیگه شرایط مهاجرت رو به هزینه و عواقب کمتر برای خودتون بازسازی کنید.

4. دیر شدن و از دست رفتن فرصت

برخلاف باور عمومی من باور دارم چیزی در زندگی دیر نمیشه و قدم های آگاهانه و تصمیم های با بنیه ی مبتنی بر اون به ما امکان فرصت آفرینی میده.لیسانس صرفا به تجربه 4 ساله تو یه رشته جدیده که ممکنه آخرش بفهمیم رشته ی محبوب ما نبوده یا بوده و خب میشه تغییرش داد یا ادامش داد.فاجعه ویژه ای رخ نمیده که فکر کنیم انتخاب مرگ و زندگیه

5. آزمون و خطا

علایق تون رو آزمایش کنید.تخیل ما از علاقه یه چیزه ذهنیه ولی مواجه شدن باهاش در عمل یه چیز کاملاً عینی و واقعی و در اکثر موارد بسیار دور از اونچه تو ذهن داشتیم.

6. رابطه علاقه و سختی

این حرف که اگر علاقه داشته باشی همه چی زیباست و ... یه تخیل در اومده از دهن انسان هاییه که در به مرحله آزمودن علایقشون نرفتن. رشته یا کار یا آدم مورد علاقه شما مثل اون چه مورد علاقه شما نیست چالش های خودش رو داره و اتفاقاً چون به این یکی اهمیت میدید ممکنه بیشتر هم سختی بکشید باهاش. اونچه متفاوت هست میزان سخت کوشی شما در مواجهه با این هاست.

7. اهمیت شادی

شادی شبیه اون آب در کوزه ایه که همه تشنه لب دنبالشن ولی دور خودشون میگردن. شادی از مهم ترین عامل های شکل دهنده ی حس رضایت و خوشبتختی هست و معمولاً نادیده گرفته میشه. وقت انتخاب به اینکه چقدر با اون انتخاب شاد خواهید بود فکر کنید.اول و آخر همه باید کار کنن و پول در بیارن و این به هر شکل تبدیل میشه به روزمرگی مگر به لطف وجود شادی در خود شما

خلاصه ی ماجرا این که تجربه کنید، لذت ببرید و قدر این چهار سال رو بدونید و تا میشه گزینه های بعدیتون رو به آزمایش بذارید واقعیت اینه که سفر رسیدن به علاقه و استعداد یک آدم عموماً طولانی و پر از شکست و زمین خوردن هست از شکست خوردن نرسید.شکست خوردن طبیعت بازی کردن هست و بهترین معلم

انتخاب های 18 سالگی انتخاب های ابدی ما نیستن، اولین فرصت های رسمی ما برای یاد گرفتن مسئولیت پذیری و بالغ شدن هستن.