صبر کنید...
گاهی اوقات شاید با خودمون گفتیم این چه زندگیهایه آخه، ببین فلانی چقدر حالش خوبه، ببین چقدر ارتباطاتش خوبه، ببین چقدر درک میکننش، یا چقدر درآمد خوبی داره، چقدر و چقدر و چقدر...
راستی این جور موقعها واقعا از عمق زندگی اون افراد خبر داریم؟ اگر نداریم که قضاوتمون خیلی محتمله که اشتباه باشه (همون طور که شاید خیلیها به زندگی ما غبطه خوردن اما فقط روی خوب زندگیمونو دیدن و از سختیهامون خبر ندارن)
و یا از عمق زندگیشون خبر داریم و فقط ویژگیهای مثبت زندگی دیگران رو میبینیم و میخوایم.
خیلی اوقات اگر به داشتن زندگیای مثل زندگی دیگران غبطه خوردیم از خودمون بپرسیم، دوست داریم جای اون فرد باشیم با همهی دارایی ها و نداری هاش با همهی خوبیها و بدیهاش؟ و جوابمون اکثرا نه است.
خیلی هامون دوست داریم فقط جای خودمون باشیم ولی بدون حضور مشکلاتمون.
هر فردی به تناسب خودش در زندگیش مشکلاتی داره حتی اگر مشکلاتش دیده نشه.