کوله پشتی من برای سال 93

کوله پشتی من برای سال 93 ، فرض کنید که یک کوله پشتی دارید که قرار است با خودتان به سال ۹۳ ببرید.

داخل این کوله پشتی چه تجربه یا تجربیاتی از سال ۹۲ می گذارید؟

این تجربیات می توانند بزرگترین و بهترین درس هایی باشند که در سال ۹۲ در خلل کارها بدست آورده اید.

یکی از مربیان دوست داشتنی و به قول معروف «کار درست» در زمینه بهبود فردی، امیر مهرانی است.

هرچند امیر مهرانی را تا کنون ندیده ام و فقط با نوشته‌هایش آشنا هستم (امیدوارم این موضوع فرصتی شود برای آشنایی ما) اما ایده بسیار خوبی را در فضای اینترنت ایجاد کرده به نام کوله پشتی 93.

در کوله پشتی 93 باید به دو سوال پاسخ دهم:

سوال اول این که:
فرض کنید که یک کوله پشتی دارید که قرار است با خودتان به سال ۹۳ ببرید.

داخل این کوله پشتی چه تجربه یا تجربیاتی از سالل ۹۲ می گذارید؟

این تجربیات می توانند بزرگترین و بهترین درس هایی باشند که در سال ۹۲ در خلل کارها بدست آورده اید.

سال 92 یک دانشگاه بزرگ برای من بود! در حقیقت من این سال را فقط و فقط برای کسب تجربه و یادگیری شروع کرده بودم و خوشحالم که تا حد زیادی به اهدافم رسیدم.

تجربه‌های مختلفی در این سال به دست آوردم که قصد دارم چند تجربه را با شما به اشتراک بگذارم:

قبل از رسیدن به هر چیزی باید تفکرمان به آن برسد!

شاید این موضوع شبیه به فیلم راز و از این حرف‌ها باشد!

اما خب وقتی به درستی چیزی اعتقاد دارم، امکان ندارد که از بازگو کردن آن بگذرم….

شاید فرق اصلی من از 91 به 92 این بود که به قدرت تفکر پی بردم.

فهمیدم تا زمانی که ذهنم چیزی را باور نکند رخ نخواهد داد.

زمانی که باور نکنم بهترین سخنرانی زندگیم را ارائه خواهم کرد، هیچگاه بهترین سخنرانی رخ نخواهد داد.

تا زمانی که ذهنم باور نکند که سرمایه‌ام ظرف یک سال چند برابر می‌شود، هرگز معجزه‌ای رخ نخواهد داد.

تا زمانی که ذهنم به این باور نرسیده باشد که می‌توانم اثرگذار باشم، اثرگذار نخواهم بود.

دوره غیر حضوری سخنرانی و فن بیان را از دست ندهید

یک چیز را یاد گرفتم!

این که اگر چیزی را باور کنیم – واقعاً باور کنیم – رخ خواهد داد.

چون اگر چیزی را واقعاً باور کنیم، به آن عمل خواهیم کرد و برای رسیدن آن اقدام خواهیم کرد.

برای هر کاری باید سوال درست را از خود پرسید

مورد دیگری که سال 92 درست و حسابی در ذهنم حک کرد، این است که برای رسیدن به خواسته‌هایم باید سوال درست را از خودم بپرسم نه این که شرایط را توصیف کنم. در این رابطه به صورت مفصل در سخنرانی «روشن شو» صحبت کردم:

به اطرافیانم باید توجه بیشتری داشته باشم

این درس شاید برایم خیلی هزینه داشت!

یکی از بهترین دوستان و همکارانم، کیارش کاظمی و محمد حافظی نژاد در آخرین روزهای امسال به من خیلی واضح نشان داد که توجهم به انسان‌های اطرافم خیلی کم است!

درسی بزرگ بود. از کیارش ممنونم و متشکر. حسابی در فکر جبران کردن این آگاهی هستم که به من داد.

حاضرم کل کوله پشتیم را خالی کنم (یا وسایل ضروری را تمام سال آینده در دست بگیرم) اما این تجربه پر هزینه را تا آخر عمر همراه خودم داشته باشم. این که دیگران نیز مثل خودم نیاز به توجه دارند و زحمات آنها را نادیده نگیرم…

هم از محمد و هم از کیارش بینهایت ممنونم:

و سوال دوم:
همواره ما رویایی داریم که این رویا انگیزه حرکت و ادامه دادن ماست. تصویر رویایی که برای سال ۹۳ در کوله پشتی خود می گذاریدد چگونه است؟

یکی از اصول زندگی من این بوده:

هرجایی که هستم، باید اثر مثبتی از خود به جای بگذارم (حتی اگر خیلی کوچک باشد)

خوشحالم که سال 92 اثرات زیادی داشتم، مخصوصاً در حیطه تخصصی خودم یعنی فن بیان و سخنرانی. بسیاری از همکارانم فعال‌تر و پویاتر شدند، سایتشان را راه انداختند و به فکر تولید بسته‌های آموزش افتادند و خلاصه بعد از سال‌ها مدرسان فن بیان تکانی به خود دادند…

و اما سال 93 قصد دارم تکانی بدهم به بازار رستوران‌ها! برای اولین بار اعلام می کنم که سال آینده من و همسرم (نادیا) قصد داریم با افتتاح یک سری رستوران‌ها:

1. رفتار صحیح تغذیه‌ای را ایجاد کنیم.

2. روشی نوین و متفاوت در ارتباط با مشتری ارائه کنیم.

3. غذاهایی خوش مزه بپزیم و بخوریم…

و البته مطمئنم که در شیوه کسب و کار رستوران‌داران نیز تغییراتی شاهد خواهیم بود…. توضحیات بیشتر بماند برای بعد

و اگر حال ندارید همه این متن را بخوانید خلاصه حرفم این است که:

1. محمد پیام بهرام پور از این به بعد قبل از انجام هر کاری ذهن خود را برای انجام کار آماده می کند.

2. محمد پیام بهرام پور برای انجام هر کاری سوال درست را از خود می پرسد و سپس اقدام می کند.

3. محمد پیام بهرام پور از این به بعد به اطرافیان خودش توجه ویژه ای خواهد داشت.

4. محمد پیام بهرام پور سال 93 از یک رستوران واقعاً متفاوت رونمایی خواهد کرد.