نمود ذهنی فرمول استخدام شدن

در زندگی، تحصیل و کار همیشه یک سری فرمول وجود دارد. دوران مدرسه را به یاد بیاوریم. ساده‌ترین مسئله یعنی دو دو تا چهار تا را هم اگر فرمول ضرب را بلد نبودیم نمی‌توانستیم حل کنیم. بعد فرمول‌های مشتق و انتگرال را یاد گرفتیم. بعد فرمول‌های شیمی و فیزیک رو یاد گرفتیم. استخدام و جذب شدن هم در سازمان‌های دولتی، خصوصی، آموزشی و غیره فرمول‌های خاص خود را دارد.

این فرمول چیزی نیست جز داشتن یک نمود ذهنی درست به همراه دانش، مهارت‌ها و شبکه انسانی. قرار است تا سلسله مقالاتی در خصوص جذب و استخدام داشته باشیم. در مقاله‌ی اول به بررسی یک سری باور، ادراک، نگرش و نمود ذهنی در خصوص پروسه جذب و استخدام می‌پردازیم.  با ما همراه باشید تا مفصل‌تر توضیح بدهیم.

سیستم فعال کننده مشبک در مغز (RAS) در فرمول استخدام شدن

سیستم فعال کننده مشبک مغز (RAS) به عبارت خیلی ساده یعنی توجه و تمرکز ذهنی ما روی چه مسائلی است. با توجه به شرایط بحران کنونی به علاوه افزایش میزان حقوق و مزایا یک موجی از اخبار حاکی از تعدیل نیرو به چشم و گوش همه‌ی ما خورده است. پس به دنبال آن خیلی‌ از افراد شاید به این باور محدودکننده برسند که دیگر نمی‌توانند استخدام شوند.

به دلیل این که سازمان‌ها در حال تعدیل نیروی کار خودشان هستند پس دیگر به فردی که تازه می‌خواهد جذب و استخدام سازمان آن‌ها شود احتیاجی ندارند. در حالی که این مسئله فقط یک باور محدودکننده است تا دست از تلاش کردن برای جذب و استخدام برداریم.

 اولا طبق سواد رسانه‌ای اگر بررسی کنیم، کافی است نگاهی به سایت‌های کاریابی معتبر داشته باشیم و یا قسمت دعوت به همکاری سایت شرکت‌ها. آیا بسته شده‌اند؟ آیا در آن‌ها نوشته‌ شده است با توجه به شرایط کنونی، از استخدام شما  کارجویان عزیزان معذوریم؟! آیا جلوی درب بخش منابع انسانی سازمان‌ها یک بلوک قرار دادند؟ قطعا خیر. فقط این شرایط باعث می‌شود که کافرما شاید به دنبال نیروی ماهرتری باشد و این که در دوران بحران ممکن است فرآیند استخدام طولانی‌تر شود.

پس در وهله‌ی اول اگر باور دارید که هنوز هم فرصت‌های شغلی عالی وجود دارد و RAS مغز به دنبال فرمول استخدام شدن است این مقاله ‌می‌تواند برای شما مفید باشد.

نمود ذهنی در فرمول استخدام شدن

بسیار خب حالا نوبت ادراک و نمود ذهنی (metal representation) است. قبل از اینکه وارد فرآیند‌های حرفه‌ای‌تر جذب صحبت کنیم با خودمان بررسی کنیم که چه باورهایی اشتباهی از استخدام شدن داریم.

 کارفرما برای استخدام مشتاق تر است یا کارجو؟

یک باور اشتباه و متداول بین کارجویان این است که فکر می‌کنند کارفرما ذره‌بین برداشته تا فقط از آن‌ها سوتی بگیرد. شاید باورتان نشود ولی اگر تجربه‌ی صحبت با کارفرمایان و کارشناسان حوزه‌ی جذب منابع انسانی را داشته باشید متوجه خواهید شد که کارفرما از کاندیدای شغلی بیشتر مشتاق جذب نیروی کاری مناسب است.  کارفرما قبل از ورود مصاحبه شونده به اتاق مصاحبه در ذهنش امیدوار است که این همان فردی باشد که به دنبال آن است. او هم از غربال‌گری رزومه ها و مصاحبه مخصوصا در شرایطی که برای بحران باید استراتژی‌های خودش را پیاده سازی کند خسته شده است.

بعضی کارجویان فکر می‌کنند کارشناس منابع انسانی و کارفرمایان دشمنی دارند و یک تیغ برداشتند تا به دستاوردهای آن‌ها حمله کنند. خیر به هیچ عنوان این‌گونه نیست! کارفرما یک سوال اصلی در ذهنش است اگر تیز باشیم و همان سوال‌ را جواب بدهیم موفق می‌شویم. چرا من باید این شخص را استخدام کنم؟ چه برگ برنده‌ای دارد که نفرات قبلی‌ و نفرات بعدی‌ ندارند؟ پس با اعتماد به نفس سالم (تاکید می‌کنیم با اعتماد به نفس سالم نه اعتماد به نفس کاذب چسبیده به سقف) وارد اتاق مصاحبه شویم و با شخصیت خود واقعی، صادقانه پاسخگوی سوالات باشیم. 

 آیا بلد هستیم ارزش آفرینی کنیم؟

حواسمان هم باشد قرار نیست در فرآیند مصاحبه استخدامی مطالبه‌گری را آغاز کنیم. اگر سازمان و مجموعه بزرگ و درستی باشد با دیدن توانایی‌های ما، انجام درست وظایف، حق و حقوق ما هم رعایت خواهد شد. پس در شروع کار نگرش درست داشته باشیم که ترازو دو طرفه است و ما یک کارآفرین نیستیم اول کار. یک سری وظایف در آینده به ما سپرده می‌شود درست انجام می‌دهیم و خودمان را اثبات می‌کنیم. به عبارتی وقتی ارزش‌ آفرینی لازم را ایجاد کنیم حتی گاهی بیشتر از تصور  و انتظارتان نتیجه‌ی کارتان را هم به لحاظ مالی و هم به لحاظ پست و جایگاه می‌بینید. فقط تمرکزتان را روی بعد ارزش آفرینی برای مجموعه و سازمان قرار دهید نه مطالبه‌گری.

کارفرمایان در استخدام به جای تمرکز روی یک سری مدارک و کاغذ به دنبال ارزش و نگرش کارجو هستند. آیا ارزش‌های فرد جویای کار با چرایی و هدف سازمانی ما هم جهت است؟! گاهی برای شرکت‌های بزرگ شخصیت و منش شما از مهارت‌های شما مهم‌تر است؛ چرا که شرکت‌های بزرگ به قدر کافی به لحاظ آموزشی و مهارتی این قابلیت را دارند که شما را بالا بکشند ولی یک شخصیت بیست، سی و یا چهل ساله تغییر رفتار و منش وی دور از دسترس است. پس همان ابتدای کار فیلترهایی براساس اهداف سازمانی خود در نظر می‌گیرند.

اطلاعات دانشی و ارتباطات حرفه‌ای در فرمول استخدام شدن

نگاهی داشته باشیم به یک فرمول استخدام شدن دیگر یعنی داشتن شبکه انسانی در کنار دانش و تخصص. در دنیای امروزی نباید در نقش قربانی کار نیست! باید پارتی داشته باشی! باید مدارج بالا تحصیلی را طی کرده باشی! من که سابقه کار زیادی ندارم و کلی ندارم و نیست دیگر قرار بگیریم. دنیای امروزی دنیایی است که باید بدانیم دائما باید آموزش ببینیم و مهارت‌های خودمان را ارتقا بدهیم.

علاوه بر دانش و تخصص که بلد هستیم باید یک شبکه ارتباطی شکل بدهیم. خیلی از مشاغل عالی در شرکت‌ها و مجموعه‌های معروف هیچ وقت در بخش‌های استخدامی منتشر نمی‌شوند بلکه از طریق معرفی افراد مورد اعتماد خودشان فرد متخصص را پیدا می‌کنند. همین الان فکر کنید چند نفر در حوزه‌ی خودمان را می‌شناسیم که این پتانسیل را دارند که ما را به سازمان‌های درست و حسابی عالی معرفی کنند. ما اگر انیشتین هم باشیم ولی در کنج اتاقی در خانه باشیم و هیچ کس ما را نشناسد قرار است چه اتفاقی بیفتند؟!

  چند نمونه سوال را با هم نگاهی داشته باشیم… 

چه قدر خود و توانایی‌های خودمان را می‌شناسیم؟

  آیا سخنرانی آسانسوری بلد هستیم؟ 

آیا در سایت‌های کاریابی معتبر رزومه خودمان را قرار دادیم؟ آیا نمونه کار هم در کنار رزومه کاری خود آپلود کردیم؟ 

آیا در نمایشگاه‌ها و سمینار‌های مختلف رشته‌ی خودمان شرکت می‌کنیم؟

سطح زبان انگلیسی در چه حدی است؟ آیا روی مهارت و دانش زبانی کار کرده‌ایم؟

آیا در انجمن‌ها عضو هستیم؟ آیا هنوز به معلم‌ها و اساتید گذشته خود سر می‌زنیم؟

آیا وقتی در جمع کاری و تخصصی هستیم می‌دانیم چه‌طور سر صحبت را باز کنیم؟ چه طور ویژگی‌های خودمان را بدون اغراق و خودبزرگ بینی بیان کنیم؟ 

آیا بعد از هر مصاحبه کاری خودمان را ارزیابی می‌کنیم و نمره‌ای به خودمان ‌می‌دهیم؟ 

پیشنهاد یک محصول خوب و کاربردی

چطور استخدام شویم؟