صبر کن! مارشملو رو نخور…
آزمایش مارشملو یکی از مشهورترین آزمایش‌هایی است که تاکنون انجام شده است.
اگر با این آزمون آشنایی ندارید، ابتدا فیلم زیر را تماشا کنید و سپس ادامه مقاله را مطالعه کنید. این فیلم بازسازی آزمایش معروف استنفورد (مارشملو) است که مجموعه بیشتر از یک نفر انجام داده است.
قضیه چیست؟
قضیه از این قرار است که در سال 1972 میلادی، دانشگاه استنفورد، تعدادی کودک را برای یک تست انتخاب کردند.
هر کودک به صورت جداگانه در یک اتاق قرار داده می‌شوند. یک آزمایش کننده (مرد یا زن) یک مارشملو (نوعی شیرینی مثل ژله) را درون بشقابی قرار داده و جلوی کودک قرار می‌دهند.
سپس به کودک گفته می‌شود: «اگر می‌خواهی می‌توانی این مارشملو را بخوری؛ اما اگر تا مدتی (که 15 دقیقه است اما به کودک گفته نمی‌شود) که من می‌روم و برمی گردم، هنوز این مارشملو را نخورده باشی، یک مارشملوی دیگر هم جایزه دریافت خواهی کرد و آنگاه می‌توانی هر دو شیرینی خودت را بخوری. هر موقع هم خواستی می‌توانی با من تماس بگیری تا فوراً پیش تو بیایم؛ اما در صورت زنگ زدن هم تنها یک مارشملو خواهی داشت!»
از 600 کودک انتخاب شده، تنها یک سوم از آنها تا برگشتن مربی صبوری کردند. دو سوم بقیه بلافاصله یا مدتی بعد از خروج مربی از اتاق، مارشملو را خوردند.
هدف از طراحی آزمایش مارشملو چیست؟
هدف طراحان این تست جذاب بررسی این نکته بود که کدام یک از بچه‌ها حاضر می‌شوند صبوری کنند تا مربی بیرون برود و برگردد و آنگاه دو شیرینی بخورند.
طراحان این تست می گویند نوع تصمیم کودک بر آینده شغلی، تحصیلی و زندگی او تاثیرگذار است.
مطالعات نشان داد کسانی که حاضر بوده‌اند خشنودی و رضایتشان را به تعویق بیندازند، به طور قابل‌توجهی دارای شایستگی‌های بیشتری هستند و نمرات بالاتری در آزمون‌های مختلف نسبت به هم سن و سالانشان دریافت می‌کنند.
این تست، حکایت از نتایج جالب توجهی داشت. به این صورت که:
«احتمال موفقیت کودکانی که برای خوردن دو مارشملو صبر می‌کنند، بیشتر از دسته دیگری از کودکان است که نمی‌توانند تا برگشتن مربی، از خوردن مارشملو امتناع کنند.»
در حقیقت امتناع بچه‌ها و صبوری آنها یک سیگنال امیدوار کننده از موفقیت‌های آینده آنهاست.
مغز متفکر این آزمایش، دکتر والتر میشل، استاد روانشناسی دانشگاه استنفورد بود.
و اما 25 آزمایش مشهور روانشناسی دیگر را از لینک زیر بخوانید:
به تأخیر انداختن خشنودی؛ احتمال بیشتر موفقیت…!
در فارسی ضرب المثلی داریم با این عنوان که «یک سال بخور نون و تره، صدسال بخور نون و کره..»
اگر در یک کلام بخواهیم آزمایش استندفورد (مارشملو) را توضیح دهیم، همین جمله بالا کفایت می‌کند.
شکل مدرن‌تر این جمله، شعار مجموعه بیشتر از یک نفر است:
«امروز کارهایی را انجام می‌دهم که دیگران حاضر نیستند انجام دهند
تا فردا کارهایی را انجام دهم که دیگران قادر نیستند انجام دهند»
دانشمندان برای اینکه مطالعات خود را مستندتر و مستحکم‌تر کنند و از صحت آن اطمینان یابند، دایره آزمایش شوندگان را گسترده‌تر کردند. آنها تعداد دانش آموزان را بیشتر کردند و آنها را از نژادهای گوناگونی انتخاب کردند. نتایج به دست آمده تقریباً مشابه با نتایجی بود که قبلاً به دست آمده بود.
هنوز هم احتمال موفقیت تحصیلی بچه‌هایی که برای مارشملو دوم صبر کردند، بیشتر از بچه‌های دیگر بود.
در حالی که این مطالعه ساده به نظر می‌رسد، یافته‌ها، نشان از تفاوت‌های اساسی در ویژگی‌های فردی که می‌توانند منجر به موفقیت شوند می‌دهند.
دوست دارید طرز فکر رشد داشته باشید؟
مقاله زیر را بخوانید:
هفت عادت کسانی که طرز فکر رشد دارند
آزمایش مارشملو دیگر چه چیزهایی را نشان می‌دهد؟
اگر خوب به نتایج این آزمایش دقت کنیم، ردپای آن را در بسیاری از نقاط زندگی می‌بینیم.
در کودکان و همچنین بزرگسالان، قدرت اراده می‌تواند به عنوان یک توانایی پایه برای به تأخیر انداختن لذت تلقی شود.
مثلاً در موضوعی مثل سیگار کشیدن.
کسانی که قبلاً سیگار می‌کشیده‌اند و حالا ترک کرده‌اند، از لذت لحظه‌ای سیگار کشیدن محروم شده‌اند تا از خطرات بعدی مثل سرطان و بیماری‌های ریوی در امان بمانند.
آزمایش مارشملو در نهایت آقای میشل و و همکارانش را به توسعه یک چارچوب برای توضیح توانایی انسان برای به تأخیر انداختن لذت‌های زودگذر هدایت کرد. او آنچه را که او یک سیستم «داغ و سرد» می‌نامد را مطرح کرد تا توضیح دهد که چرا قدرت اراده باعث موفقیت یا شکست می‌شود.
سیستم داغ همان چیزی است که باعث می‌شود شما مارشملو را تا قبل از آمدن مربی، بخورید.
سیستم خنک اما همان چیزی است که باعث می‌شود شما صبر کنید، سختی را تحمل کنید و سپس نتایج بهتری بگیرید. دو مارشملو به جای یک مارشملو!
شاید بتوانیم بگوییم سیستم خنک مثل یک فرشته روی شانه‌های شما نشسته و مدام می‌گوید: «نه! تو نباید مارشملو را بخوری. کمی صبر کن. کمی سختی‌اش را تحمل کن و با آن مبارزه کن! به جای یکی، دوتا گیرت می‌آید.»؛ و سیستم داغ درست مثل یک شیطان است که اجازه موفقیت را از شما می‌گیرد و می‌گوید: «مارشملو را بخور، ممکن است از دستت برود! زودتر برش دار!»
تعریف اهمال کاری چیست؟ دلایل و راهکارهای رفع اهمال کاری و معرفی کتاب اهمال کاری
چرا باید برای خوردن مارشملوهای زندگی سختی تحمل کنیم؟
اگر قبول داشته باشید که موفقیت در این دنیا بدون زحمت امکان پذیر نیست، باید برای نخوردن مارشملوهای آنی و لذت‌های کوتاه، تمرین کنید و آماده شوید.
وقتی قدرت اراده شکست می‌خورد، قرار گرفتن در معرض یک محرک «داغ» اساساً سیستم خنک را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و منجر به اقدامات آنی می‌شود. مثل بچه‌هایی که نتوانستند صبر کنند و منتظر بمانند تا مربی برگردد.
به نظر می‌رسد تنها یک سوم از افراد هر جامعه بتوانند برای خوردن مارشملوی دوم صبر کنند. این در حالی است که همین یک سوم هم در مراحل بعدی ممکن است کم بیاورند و نتوانند بیشتر تحمل سختی کنند.
همین موضوع است که تفاوت‌ها را رقم می زند. برای همین است که تعداد افراد موفق در یک جامعه بسیار کم است. کسانی که به درجات بالایی از موفقیت می‌رسند و در عین حال ثروت زیادی هم کسب می‌کنند.
محققان در مراحل بعدی مطالعات خود به چیزهای شگفتانگیز دیگری هم برخوردند. از جمله اینکه آن دسته از افرادی که از خوردن مارشملوی اول امتناع کرده بودند، کورتکس (همان سلول‌های خاکستری خودمان) در آنها فعال‌تر است.
اگر قبول داشته باشید که موفقیت در این دنیا بدون زحمت امکان پذیر نیست، باید برای نخوردن مارشملوهای آنی و لذت‌های کوتاه، تمرین کنید و آماده شوید…
بیایید از طریق لینک زیر ببینیم اهمال کار هستیم یا خیر؟
چرا امتناع از خوردن مارشملو انقدر سخت است؟
به نظر شما چرا بسیاری از ما انسان‌ها نمی‌توانیم از خوردن مارشملوی اول امتناع کنیم؟ چرا حاضر نیستیم صبر و تحمل کنیم و به جای یک شیرینی، دو شیرینی بخوریم؟
کلید این راز را باید در پیچیدگی‌های مغز جستجو کنید. مغز انسان تنها دو درصد از وزن بدن را تشکیل می هد؛ اما 20 درصد انرژی بدن را مصرف می‌کند. با دانستن این نکته که بدن درس طول روز بیش از 2400 کیلوکالری انرژی مصرف می‌کند، می‌توانیم حساب کنیم که مغز ما چقدر انرژی مصرف می‌کند. لامپ‌های معمولی بیش از 60 وات انرژی مصرف می‌کند در حالی که مغز ما با این همه فعالیت عجیب و غریب و شگفت انگیز، با این همه محاسبه و فکر و به خاطر سپاری مطالب تنها 20 وات انرژی مصرف می‌کند.
آیا باید زندگی را برای خودمان و دیگران سخت کنیم؟
برخی تصور می‌کنند اگر از خوردن مارشملوی اول (لذت‌های آنی) امتناع کنند، زندگی را برای خودشان سخت کرده‌اند. آنها توجیهاتی مثل این می‌آورند: «مگر قرار است چقدر زنده باشیم؟». «اگر مارشملوی دیگری در کار نبود چه؟» و غیره.
امتناع از لذت‌های زودگذر و آنی البته به این معنی نیست که 24 ساعت شبانه روز کار کنیم، کارهای سخت بکنیم و هیچ تفریحی نداشته باشیم.
همه ما انسان هستیم. نیازهای مختلفی داریم و در صورت برطرف نکردن این نیازها زیان‌های روحی و جسمی زیادی می‌خوریم؛ اما…
می‌توانیم برای خود جایزه تعیین کنیم. به این صورت که برای هر کار خوبی که کرده‌ایم، یک جایزه در نظر بگیریم. با این کار نه تنها از لذت‌ها عبور نکرده‌ایم بلکه انگیزه بیشتری برای ادامه مسیر خواهیم داشت.
مثلاً اگر توانستید کتابی که تصمیم گرفته‌اید این هفته بخوانید را تمام کنید، می‌توانید یک تفریح خوب برای آخر هفته خود در نظر بگیرید و به قول معروف «حالش را ببرید!»
این جایزه می‌تواند بازی با موبایل، دیدار با یک دوست خوب، رفتن به مهمانی یا یک مسابقه جذاب فوتبال باشد.
تعیین نوع و زمان جایزه، با خودتان است. با توجه به امکانات و شرایط و قدرت مالی.
شما مارشملوهایتان را میخورید یا اجازه میدهید به جای یکی سه تا شود؟
