رییسم مرخصی ساعتی نمی دهد تا ادامه تحصیل بدهم، چه کار کنم؟
اینکه هم کارمند باشید و هم تحصیل کنید، کار سختی است و خیلی از افراد نمی توانند هر دو با هم را انجام دهند.
مخصوصا اگر رییس تان کسی باشد که مرخصی ندهد یا سخت مرخصی بدهد، تحصیل کردن دشوارتر می شود. خیلی وقت ها شاید رییس تان مرخصی ندهد تا به کلاس هایتان بروید، اگر هم به کلاس نروید غیبت می خورید و از درس عقب می مانید. غیبت هم که بیشتر از سه جلسه نباید باشد، چون دانشگاه اسمتان را از لیست حذف می کند.
از طرف دیگر اگر در جامعه امروزی، کارمندان درس نخوانند؛ ترفیع شغلی نمی گیرند و حقوقشان بیشتر نمی شود.
با وجودیکه بسیاری از مدیران می دانند که اگر کارمندانشان تحصیل کنند، دانش شغلی آنها بیشتر می شود و با کیفیت بهتری کار انجام می دهند و در پیشبرد اهداف سازمان و موفقیت سازمان تاثیر گذار تر خواهند بود؛ بازهم به کارمندانشان مرخصی نمی دهند تا به کلاس درسشان بروند و ادامه تحصیل دهند.
چرا بعضی رییس ها با مرخصی دادن بخاطر ادامه تحصیل موافقت نمی کنند؟
دلایل زیادی دارد و بستگی به نوع آن کار و نوع شخصیت آن رییس دارد. ولی برخی از دلایل عبارتند از:
ممکن است به شما حسادت کند.
اگر مدرک علمی خودش مثل شما باشد یا از شما پایین تر باشد، این احتمال وجود دارد که دلیل موافقت نکردن او حسادت باشد.
ممکن است فکر کند شما می خواهید بعدا پست او را بگیرید.
همکار من می خواست ادامه تحصیل بدهد، در دانشگاه قبول شده بود. وقتی همکارم از رییسم خواست که همکاری کند و هر هفته به او مرخصی ساعتی بدهد، رییسم قبول نکرد. رییسم به همکارم گفت:” تو می خواهی جای من را بگیری. می خوای زیراب من را بزنی و بعد پست من را بگیری.” بعد همکارم گفت:” نه من همچنین قصدی ندارم. من فقط می خواهم حقوقم اضافه شود، چون نیاز دارم. چون حقوق همسرم کفاف زندگی مان را نمی دهد.” خلاصه اینکه رییسم نگذاشت که همکارم درس بخواند و خودش رفت در دانشگاه شرکت کرد.
فکر می کند وقتی تحصیل کنید ممکن است از آنجا بروید.
بعضی از رییس ها فکر می کنند که اگر مرخصی بدهند تا کارمندشان درس بخواند، او پیشرفت می کند و شغل با سمت بالاتر و بهتر می خواهد و به همین دلیل هم اجازه نمی دهند کارمندشان درس بخواند، با او همکاری نمی کنند و به او مرخصی نمی دهند.
می ترسد مسئولیت هایتان را بخوبی انجام ندهید.
بعضی از رییس ها می ترسند که از عهده کارهایتان به خوبی برنیایید و کارهایتان روی هم انباشته شود.
چاره چیست؟
کار مفیدتان را بیشتر کنید.
طبق تحقیقات انجام شده، کارمفید انجام شده توسط کارکنان بخش اداری کشور کمتر از دوساعت در روز است.
اگر شما کار مفیدتان را بیشتر کنید و کیفیت کارتان را بالاتر ببرید، می توانید روی رییس تان بیشتر تاثیر بگذارید و احتمال موافقت او بیشتر می شود.
بارییس تان ارتباط بهتری داشته باشید.
رییس شما هم مثل خودتان انسان است و میتوانید او را تحت تاثیر خود قرار دهید و از این طریق محیط کاری خود را بهتر کنید تا رییستان با شما بهتر رفتار کند.
نوع برخورد با رییس خیلی مهم است و باید مورد توجه قرار گیرد.
از قبل آماده باشید.
قبل از آن که نزد رییستان بروید آرامش خود را حفظ کنید و هیچ وقت با اضطراب و آشفته نزد او نروید. ابتدا چند نفس عمیق بکشید، پنجرهها را باز کرده، هوای تازه استشمام کنید و پس از کمی تمرکز با قدمهای استوار نزد او بروید.
اگر قصد دارید از صحبت با رییس خود به نتیجه اطمینان بخشی برسید و از وقت ملاقاتی که از او گرفتهاید حداکثر بهره را ببرید پیشاپیش، ذهنتان را از هر جهت آماده کنید. همه موارد را در نظر بگیرید و راه حل ها را از قبل پیدا کنید. در صورت لزوم قبل از ملاقات، پیشنهادهای خود را بر روی کاغذ یادداشت کنید.
قبل از صحبت با او، تمرین کنید.
برای اینکه موقع صحبت کردن اضطراب نداشته باشید، موضوع صحبت را قبلا چندین بار با خود و با صدای بلند تکرار کنید تا هنگام ادای آنها دچار فراموشی یا لکنت زبان نشوید، جملات ساده و کوتاه و رسا به کار ببرید و روش خلاصهگویی را در پیش بگیرید، حرف های تان را با اطمینان و اعتماد به نفس بیان کنید و انتظار نداشته باشید او آنچه را که شما با شک و تردید به زبان میآورید باور کند.
به خود تلقین کنید که اگر با ترشرویی او روبرو شوید، شادی تان را از دست نمی دهید. در این مورد هم با کسی از نزدیکانتان تمرین کنید که اگر با ناراحتی او روبرو شدید چگونه صحبت کنید و چه بگویید.
وقتی می خواهید به اتاق رییس بروید، چه کار کنید؟
با یک جعبه شیرینی یا شکلات وارد اتاق او شوید و نکات زیر را انجام دهید:
الف)با آرامش و اطمینان خاطر بنشینید و مستقیم به او نگاه کنید.
نگاه چشمی بسیار مهم است. اگر با رییس تان ارتباط چشمی نداشته باشید نمی توانید روی او تاثیر بگذارید.
ب)اگر موقعیت مناسب بود، حرفتان را به او بگویید.
اگر دید اوضاع روبه راه است و شرایط مناسب است، می توانید از او درخواست کنید که با ادامه تحصیلتان موافقت کند و به شما هر هفته مرخصی ساعتی دهد. هنگام درخواست مرخصی به رئیستان اطمینان دهید که همه چیز برنامهریزی شده است.
پ)با دقت به حرف هایش گوش بدهید.
وقتی رییس تان دارد صحبت می کند، با دقت به حرف هایش گوش کنید و گاهی اوقات هم سرتان را به نشانه تایید، تکان دهید. وقتی به حرف های او با دقت گوش کنید، او احساس می کند که شما او را درک کرده اید و با شما ارتباط بهتری برقرار می کند.
ت)گاهی حرف هایش را یادداشت کنید.
وقتی دارد صحبت می کند، بعضی نکات را یادداشت کنید. اینطوری او احساس می کند که به حرفهایش توجه می کنید و برای او ارزش قائل هستید.
ث)اگر مخالف بود، علت مخالفت را بپرسید.
از او علت مخالفت را بپرسید و در این مورد با هم صحبت کنید. راه حلهای احتمالی را جویا شوید. در مورد راه حل ها با هم همفکری کنید و صحبت کنید. سعی کنید طی مذاکره از هرگونه جارو جنجال و بگو مگوی احتمالی بپرهیزید. ساعت های مرخصی تان طوری باشد که به کارتان لطمه نزند و رییس تان هم ناراحت نشود تا شما با آرامش به درس هایتان برسید.
ج)اگر موافق بود، تشکر کنید.
اگر او با درخواست شما موافق بود، از او تشکر کنید. ابتدا نام او را بگویید و سپس تشکر کنید و علت تشکر را هم بگویید.
بگویید:” آقا / خانم …………. از شما بخاطر اینکه با مرخصی ساعتی من موافقت کردید تا بتوانم ادامه تحصیل بدهم، متشکرم.”
برای اینکه با رییس تان ارتباط موثری برقرار کنید باید:
هنگام کار کمی لبخند بزنید.
خیلی از افراد در هنگام کار بسیار جدی هستند و اصلا به اطراف خود توجهی نمیکنند و فکر میکنند که اینطوری تمرکزشان بیشتر است و تاثیر بیشتری بر روی رییس خود میگذارند.
اگر کمی زرنگ باشید میتوانید با مقداری خوشرویی و خنده و مهربانی با او و همکاران تان و اندکی جدیت همراه با خوشرویی در دل رییس خود جا باز کنید و نگاهها و فکرها را به سمت خود بکشانید.
کیفیت کارتان را بالاتر ببرید.
آیا سازمان شما بدون کارهای شما میتواند به روند خودش ادامه دهد؟ آیا فعالیتهای شما برای پیشبرد اهداف شرکت چارهساز است؟ در صورت مثبت بودن پاسخ شما به آن سوالات قطعا شرایط شما در شرکت مثبت است و شما یک فرد مفید برای آنجا محسوب میشوید ولی در صورتی که پاسخ شما منفی است بایستی بیشتر تلاش کنید تا بتوانید حداقل برای شرکت عضوی با تراز مثبت باشید، افراد با آموزش دیدن و شرکت در دورههای مرتبط با کار خود به راحتی میتوانند خود را از دیگر افراد شرکت متمایز کنند و بیشتر مفید جلوه کنند.
هرچقدر کیفیت کارتان بیشتر باشد و فرد موثرتری باشید، بیشتر می توانید روی رییستان تاثیر بگذارید.
سریعتر کار کنید.
فکر کنید که چه راهی وجود دارد تا شما کارتان را سریعتر انجام دهید. می توانید خودتان فکر کنید یا با همکارانتان در این مورد مشورت کنید و از آنها راهنمایی بخواهید.
اولویتهای رییس خود را در نظر بگیرید.
شما بایستی همواره از اولویتهای رییس خود مطلع باشید و آنها را در صدر برنامههای خود قرار دهید، البته ممکن است که این اولویتها با اولویتهای مد نظر شما متفاوت باشد ولی در کل برای به دست آوردن دل رییس خود بایستی اولویتهای کاری خود را با اولویتهای کاری رئیستان عوض کنید و به آنها توجه هر چه بیشتر داشته باشید.
شما هر هفته یکبار با رییس تان در این زمینهها صحبت کنید و تا جای ممکن به او این تفکر ذهنی را القا کنید که نگرانی شما هم همان اولویتهای جناب رییس است، با انجام چنین ترفندهایی به تغییر رفتار رئیستان نسبت خود در اندک زمانی پی خواهید برد.
مدیریت زمان داشته باشید
برای روزها و هفته ها و ماه هایتان برنامه ریزی کاری و درسی داشته باشید تا به همه کارهایتان و درس هایتان برسید. وقتی که برای آنها برنامه داشته باشید و به انجام آنها بپردازید این باعث می شود عاداتی را در خود ایجاد کنید که این عادات به یکباره هیچ موقع برایتان بوجود نمی آمدند موفقیتی که بدست می آورید دلیلش همین زمان بندی کارها است.
اینطوری کارهایی که در جهت هدف هایتان نیست را انجام نمی دهید و برای آنها وقت و انرژی نمی گذارید. دیگر وقت شما بیهوده هدر نمی رود.
برای ساعاتی که نیستید، برنامه ریزی داشته باشید.
اگر کارتان ارباب رجوعی است یا طوری است که حتما باید همان روز انجام شود، کار را برای زمانی که نیستید برنامهریزی کنید. برنامهای بنویسید و در آن توضیح دهید که وظایفتان در هنگام غیبت شما چگونه باید انجام شوند. در این مورد باید از همکارانتان کمک بگیرید. مثلا میتوانید بنویسید: “خانم …….. یکشنبه ها ساعت 14 الی 16 به جای من کار انجام می دهد و آقای …….. برای چهارشنبه ها صبح از 8 الی 11 که من نیستم کار من را انجام می دهد.”
خیلی سخت است که هم وظایف کاری تان را بخوبی انجام دهید و هم ادامه تحصیل دهید و خوب درس بخوانید و هم بخواهید دل رییس تان را بدست آورید ولی بدانید که:
افراد موفق به خود می گویند:
امروز کارهایی را انجام می دهم که دیگران حاضر نیستند انجام دهند
تا فردا کارهایی را انجام دهم که دیگران قادر نیستند انجام دهند.