توافق هسته ای یا بهانه
سرفصل های مهم این مقاله
توافق هسته ای یا بهانه
توافق هسته ای یا بهانه ، چند توضیح ضروری
- این نوشته در فروردین 1393 نگاشته شده و پس از آن تغییری نکرده است
- نویسنده هیچگونه جهت گیری سیاسی ندارد و حتی دانش این را ندارد که توافق هسته‌ای برای کشور خوب است یا بد
- خط آخر این نوشته را حتماً در انتها بخوانید
مقدمه اول: در مورد خانه من
4 سال پیش – در اولین سال ازدواجم – متوجه برخورد بسیار جالب برخی از مهمانان شده بودم، وقتی که برای اولین بار به منزل ما می‌آمدند! همه آنها نگاه‌های عجیبی به در و دیوار خانه ما داشتند و انگار دنبال چیز خاصی می‌گشتند و بعد از چند دقیقه منصرف می شدند!
حتی از نگاه‌های خیره و کنجکاو برخی از مهمان‌ها واقعاً رنجیده می‌شدم تا زمانی که دلیل این نگاه‌های خاص را متوجه شدم…
همه وقتی متوجه می‌شدند که ما دستگاه تلوزیون نداریم واقعاً تعجب می‌کردند و حتی یک بار یکی از اقوام نزدیک من به من گفت که به جای این که این همه پول آکواریوم بدی بهتر نبود اول زندگی پول به یه وسیله ضروری مثل تلوزیون بدی؟!
برایم خیلی عجیب بود که بعضی از افراد (از جمله برخی اقوام بسیار نزدیک من) تصوّر می کنند که تلوزیون یک وسیله ضروری برای زندگی است و شاید برایتان جالب باشد که من 4 سال است که در منزلم تلوزیون ندارم و البته هیچ برنامه ای – جز چند مورد کوچک آن هم از طریق اینترنت – را مشاهده نکردم.
دلیل این که من تلوزیون ندارم کاملاً مشخص است. من برای داشتن هر چیزی یک سوال از خودم می‌پرسم و آن این است که:
آیا من را به هدفم نزدیک می کند؟
و پاسخ برای من بدون شک منفی است! یعنی نه تنها من را به هدفم نزدیک نمی‌کند بلکه دور هم می کند پس هیچ لزومی برای داشتن آن نمی بینم.
همه اینها را از این جهت گفتم که یادآور شوم من عملاً از دنیای اخبار و البته هرگونه توافق هسته ای بی خبرم چون نه خبرگزاری ها را بررسی می کنم و نه تلوزیون می بینم و تنها دانش من در مورد اخبار، تیتر برخی از روزنامه ها است، زمانی که از جلوی روزنامهه فروشی عبور می کنم و صحبت های جسته و گریخته برخی از دوستانم. پس به این متن به عنوان یک فرد مطلع در زمینه توافق هسته ای نگاه نکنید!
مقدمه دوم: در مورد توافق هسته ای
چند روز پیش برای بستن قرارداد یک ملک تجاری رفته بودم و برایم خیلی جالب بود که مالک بنگاه و مالک پیشین ملک تجاری (که در زمینه تصفیه آب فعالیت می کرد) هر دو می خواستند بدانند که نتیجه توافق هسته ای چطور خواهد شد و در این صورت شاید لازم باشد تغییراتی در قرارداد اعمال کنیم!
برایم خیلی عجیب بود چون مطمئن بودم که من، مالک بنگاه و فروشنده لوازم تصفیه آب هیچکدام بر روی نتایج توافق هسته ای اثری نمی توانستیم بگذاریم اما آنها چرا کاری که خودشان می‌توانستند در آن موثر باشند را به کلی فراموش کرده بودند!
نظرات من در مورد توافق هسته ای
لازم است که یک بار دیگر تکرار کنم که من اصلاً در مورد توافق چیزی نمی دانم و نمی‌خواهم بدانم و آنچه برایم مهم است که بدانم این است که بدانم چطور می‌توانم فرد بهتر و مفید‌تری باشم؟
من به هیچ عنوان منکر این نیستم که هرگونه مذاکره، گفت و گو و توافق و … می‌تواند روی زندگی ما اثر داشته باشد، بلکه اعتقاد دارم آنقدری که اکثر ما بر روی پیگیری توافق هسته ای انرژی گذاشته‌ایم اگر بر روی بهبود فردی خود کار می‌کردیم به جایگاهی می رسیدیم که توافق‌های هسته‌ای و غیر هسته ای آنقدر هم برایمان مهم نمی شد.
توافق هسته ای نوعی بهانه اهمال کاری
همانطور که گفتم من اصلاً منکر اثرات توافق هسته و … نیستم اما تمام صحبت من این است که:
منتظر دیگران بودن نوعی اهمال کاری است با رویکرد حفظ حالت موجود
همانطور که در فیلم نحوه کارکرد مغز انسان گفتم، اگر خودمان مطلع نباشیم، مغز ما در تلاش است که حالت موجود را حفظ کند و به نوعی اهمال کاری کند. مطمئناً خیلی ساده است که جلوی تلوزیون بنشینیم و نگران باشیم و اخبار را پیگیری کنیم تا این که همان وقت را بگذاریم برای بررسی و تحلیل خودمان! چون در صورت اول نیازی به هیچ تغییری نیست و حتی اگر موفق هم نشویم می‌توانیم تقصیر را بندازیم گردن مذاکرات مربوط به توافق هسته ای اما اگر همین کار را برای خودمان کنیم آنگاه مجبور هستیم که تلاش کنیم، تغییر کنیم و عملاً زحمت بیشتری بکشیم.
لطفاً چند لحظه تصور کنید همه مردم کشور عزیزمان ایران؛
همان وقتی که برای مشاهده اخبار می‌گذاشتند، برای بهبود شخصی خود می‌گذاشتند.
همان وقت را می‌گذاشتند برای یادگیری یک تخصص (مثلاً برنامه فتوشاپ یا مهارت فروش) الان درآمدشان آنقدر بیشتر شده بود که نگران دلار هزار تومان یا 5 هزار تومان نباشند.
همان وقتی را که برای خواندن تحلیل‌ها و نقد های سیاسی می‌گذاشتند، خودشان را نقد می‌کردند
دوره غیر حضوری سخنرانی و فن بیان را از دست ندهید
آنگاه به جای این که اخبار خبرگزاری‌های خارجی مثل بی بی سی و داخلی مثل ایسنا و تابناک و فارس نیوز را با هم تطبیق بدهند، در حال نقد کردن خودشان و فعالیت‌هایشان بودند.
همان تلاشی که برای مطلع شدن از اخبار هسته ای می کردند، صرف شناخت توانمندی‌های خودشان می شد.
همان انتقادهای تندی که در مورد جبهه گیری جناح‌های مختلف و تحلیل اهداف آنها در مورد مسأله هسته ای می‌کردند؛ صرف هدف گذاری خودشان می کردند.
به جای مشاهده اخبار 20:30 یا 22 و … همان وقت را صرف بررسی عملکرد روزانه خود و تطبیق این که آیا فعالیت‌های امروزشان آنها را به هدفشان نزدیک کرده یا نه می کردند.
و همان وقتی که صرف پیگیری قیمت دلار و تحلیل آن می کردند را صرف یادگیری مهارت‌های افزایش درآمد می کردند
هوش هیجانی EQ چیست؟ – EQ چه تفاوتی با IQ دارد؟
اما خب قرار نیست همه موفق شوند چون همانطور که در فیلم راز موفقیت از نظر دانشگاه استنفورد گفتم، خیلی‌ها حاضر نیستند بهای موفقیت را بپردازند و ترجیح می‌دهند که منتظر بمانند و صبر کنند تا چیزهای خوبی به دست بیاورند اما حقیقت این است که:
گفتنی است که این نوشته نظر شخصی من است و بر خلاف اکثر نوشته‌های سایت، تحقیقات اثبات شده علمی و دانشگاهی نیست! اما مطمئنم که این طرز تفکر در زندگی من و بسیاری از افراد دیگر اثرات فوق العاده ای داشته است.
هدف از این نوشته این بود که بگویم به جای نگاه کردن به عملکرد دیگران، بیشتر باید خود و عملکردمان را تحلیل کنیم و وقتی واقعاً احساس کردیم که بهترینیم، آنوقت به سراغ بهانه‌های محیطی برویم…
بنابراین برداشت‌های شخصی و … از این نوشته کاملاً غیرحرفه‌ای خواهد بود
