یکی از دوستان یک سؤال خاص پرسیدند. اینکه آیا مهم است چه اثری از خود باقی بگذاریم؟ آیا اهمیت دارد مردم بعد از ما در موردمان چه می گویند؟ وقتی خودمان نیستیم نتایج بعد از مرگمان را ببینیم پس چرا باید تلاش کنیم و بیشتر از یک نفر باشیم؟
این فایل صوتی از پیام بهرام پور را گوش کنید.
پاسخ من به سؤال آن عزیز این است…
پاسخ من به سؤال کسی که پرسید: «مؤثرتر و بیشتر از یک نفر باشیم که چی؟» این است:
فارغ از اینکه مردم در مورد ما چه فکر می‌کنند و بعد از مرگمان چه اتفاقی می افتد، باید ببینیم خودمان با کدام سبک زندگی و چه نوع عملکردی از خودمان خشنودتر هستیم؟
دقت کنید که کلمه «خشنودی» یا «شادکامی» ترجمه انگلیسی «Happiness» هست. این عبارت با کلمه «لذت جویی» فرق دارد. «خشنودی» یعنی «حال خوب داشتن».
از خود بپرسید در کدام حالت شما «حالتان خوب است؟»
فرض کنید از صبح تا شب در اینستاگرام در حال چرخیدن باشید. در این شرایط احساس لذت می‌کنید. چون اصولاً چیزهای لذت بخشی در اینترنت موجود است. اما آیا واقعاً «حالمان هم خوب است؟» آیا «خشنود هستیم؟»
ممکن است برخی با نظر من مخالف باشند.
من مثال «خیانت» را برای این دسته از افراد می‌زنم. خیانت کردن به همسر ممکن است باعث «لذت» شود اما «خشنودی» به ارمغان بیاورد.
تحقیقات نشان می‌دهد میزان رضایت از زندگی با «خیانت» پایین می‌آید.
بنابراین اینکه از ما اثری به جای می‌ماند یا خیر، اتفاقاً اوج «خودخواهی» است. ما همواره می‌خواهیم برنامه‌ریزی کنیم که حالمان خوش باشد. وگرنه لذتی که در پس آن «رضایت ما» از زندگی پایین بیاید، فایده‌ای ندارد.
تحقیقات علمی چه می گویند؟
همان‌طور که اشاره کردیم، تحقیقات علمی هم نشان می‌دهند که «لذت جویی» لزوماً به «خشنودی بیشتر» منجر نخواهد شد. وقتی ارتباطات ما با اطرافیانمان بهتر باشد، حال ما هم بهتر است.
طبیعتاً وقتی شما هدف گذاری کنید و برای به جا گذاشتن اثری خوب از خود تلاش کنید، حال زندگی‌تان بهتر می‌شود و عمرتان هم با «خشنودی» می‌گذرد.
چرا افکاری مثل «که چی بشه» به ذهن ما می‌آید؟
افکاری مثل «خب که چی» و «تلاش کنم که آخرش چی بشه» به چه دلیل به ذهن ما می‌رسد؟
آیا حتی اگر بنا بر فرض محال زندگی‌مان با مرگ پایان پذیرد و دنیای دیگری در کار نباشد، باید از هدف گذاری، برنامه‌ریزی، تلاش و موفقیت دست بکشیم؟ آیا مهم است چه اثری از خود باقی بگذاریم؟
اجازه بدهیم مثالی بزنیم.
فرض کنید اتفاقی افتاده است. مثل زلزله، سیل یا بلای طبیعی دیگر. بعد از اتفاق، تعدادی نیازمند کمک هستند. شما مبلغی را به عنوان کمک و کار خیر، به آن‌ها اهدا می‌کنید. با این کار حتماً حال خوشی به شما دست می‌دهد. این‌طور نیست؟
با وجود اینکه می‌دانید این کار شما، تأثیر بزرگی در جهان نخواهد گذاشت. به جز تأثیر روی یک یا تعداد بیشتری انسان. اصلاً فرض کنید به اندازه بیل گیتس بتوانید کار خیر کنید. بیل گیتس تمام ثروتش را در بنیاد «بیل و ملیندا گیتس» وقف عام کرده است.
آیا تمام مشکلات دنیا حل شده است؟ خیر. ولی او به اندازه خودش تأثیرگذار بوده است. حالش خوب است و حال خوبش را خیلی‌ها تجربه نکرده‌اند.
حتی استیو جابز این حال خوش را تجربه نکرد. او در روزهای پایانی عمرش حسرت می‌خورد که چرا وقت بیشتری برای اطرافیان و خانواده‌اش نگذاشته و به اندازه‌ای که می‌توانسته، تأثیرگذار نبوده است!
به هرحال امیدوارم در راستای حال خوب خودتان و «خشنودی» قدم بردارید و بیشتر و مؤثرتر از یک نفر باشید تا دنیای ما انسان‌ها جای بهتر و زیباتری برای زندگی باشد…
هدف گذاری حرفه ای + دانلود رایگان فیلم سمینار
و یا می توانید برای تماشای فیلم سمینار هدف گذاری (رایگان) روی تصویر زیر کلیک کنید:
خواندن این مقالات هم می‌تواند درهمین رابطه برای شما اثرگذار و مفید باشد:
چطور باارزش‌هایمان زندگی کنیم؟ +لیست ارزش های زندگی
پیدا کردن ارزش های زندگی + چند تمرین اختصاصی
چطور بفهمیم از زندگی چه می خواهیم؟
داشتن زندگی بهتر؛ چطور دنیا را جای زیباتری برای زندگی کنیم؟
چرا رسالت زندگی مان را پیدا نمی کنیم؟
