در برخی اختلافات، فرد مقابل احساسات را هدف می گیرد و نمی دانیم باید چه کار کنیم!
اگر خواسته او را انجام بدهیم از حق خودمان به راحتی گذشته ایم و اگر انجام ندهیم، عذاب وجدان رهایمان نمی کند. در برخورد با افرادی که احساسات ما را با عبارات و نفرین هایی مثل “ازت نمیگذرم” و “حلالت نمیکنم” و “خدا به کمرت بزنه” و … چه رفتاری را باید نشان دهیم؟

ما به جای تقسیم مغز به سه بخش میانی، درونی و بیرونی، آن را به دو بخش تقسیم می کنیم. درونی و بیرونی.

لایه بیرونی شامل احساس و منطق می شوند. مغز قدیم ما به دنبال فرار یا مبارزه می رود.
مثلا وقتی می گوید : ازت نمیگذرم! دو حالت رخ می دهد. یا در فاز فرار می رویم و از حق خود میگذریم یا در فاز مبارزه می رویم و به شخص بدوبیراه می گوییم.
این امر کاملا قابل پیشگیری و مدیریت هست. نئوکورتکس مغز ما، بعد از مدتی به لایه های درونی خبر می دهد که دیگر نسبت به این موضوع واکنش نشان نده.
احساس گناه یکی از بدترین نوع از انواع رفتارهای ماست که افراد خجول از آن بیشتر ضربه می خورند. در این حالت اگر حق با فرد مقابل باشد، طبیعتا باید حق او را ادا کنیم.
اما اگر حق با او نباشد، بهتر است از این راهکار استفاده کنیم: همیشه یک خط کش رفتاری داشته باشید. یک بار در تنهایی این حرف ها را مرور کنید و این سوالات را از خود بپرسید:

• آیا خلف وعده کرده ام؟
• آیا حق طبیعی انسانی را ضایع کرده ام؟
• آیا رفتارم مسئولانه بوده است؟

اگر تقصیر شما نبود، پس هیچ عذاب وجدانی نباید داشته باشید. مثلا در صف نانوائی، اگر پیرزنی از ما خواست که به جلو برود، ما می توانیم جای خود را به او داده و به انتهای صف برویم.
اما حق نداریم اورا به جلو بیاوریم. چون حق بقیه ضایع می شود. بنابراین شما اگر دیده اید که حق با شماست، به هیچ عنوان کنار نیایید و اگر عذاب وجدان داشتید، با خط کش رفتاری خود، اوضاع را بسنجید.
در این صورت می توانید بفهمید که شما رفتار درستی دارید یا خیر.

برای توضیحات بیشتر به پاسخ محمد پیام بهرام پور به سوال یکی از شرکت کنندگان دوره خجولی توجه کنید

فایل صوتی محمد پیام بهرام پور